Verbum

ро́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Архітэктурнае ўпрыгожанне ў выглядзе насавой часткі старажытнага судна.

|| прым. растра́льны, -ая, -ае.

Растральная калона (з рострамі).

рэгуля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для рэгулявання чаго-н. (спец.).

2. Тое, што рэгулюе, накіроўвае развіццё чаго-н.

Р. цэн.

седлаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Прагіб у спіне жывёлін (спец.).

2. Невялікая прадаўгаватая ўпадзіна паміж дзвюма высокімі вяршынямі ў горным хрыбце.

сілабі́чны, -ая, -ае (спец.).

Пра вершаскладанне: заснаваны на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку незалежна ад націску у словах.

Сілабічная сістэма вершаскладання.

сілкава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для сілкавання, які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання.

Сілкавальная помпа для паравога катла.

Сілкавальныя батарэйкі.

сімбіёз, -у, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіяты́чны, -ая, -ае.

закро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што (спец.).

Скроіць, выкраіць.

|| незак. закро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закро́й, -ю, м.

|| прым. закро́йны, -ая, -ае.

звя́заны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены свабоды, лёгкасці.

Звязаныя рухі.

2. Такі, праяўленне якога абумоўлена чым-н. (спец.).

Звязаныя хістанні.

|| наз. звя́занасць, -і, ж.

зліўны́, -а́я, -о́е (спец.).

1. Змяшаны, зліты з розных пасудзін у адну.

Зліўное малако.

2. Прызначаны для зліву, злівання.

З. жолаб.

З. чан.

ізалява́ны, -ая, -ае.

1. Адасоблены, асобны.

І. пакой.

Ізаляваная група.

2. Пакрыты ізаляцыяй (у 2 знач.; спец.).

І. провад.

|| наз. ізалява́насць, -і, ж.