уваскрэ́сіць, -э́шу, -э́сіш, -э́сіць; -э́шаны; зак.

1. каго-што. У рэлігійных уяўленнях: вярнуць да жыцця таго, хто памёр; ажывіць.

2. перан., каго (што). Аднавіць чые-н. сілы, бадзёрасць, ажывіць.

Спорт уваскрэсіў ранейшую сілу і спрыт.

3. перан., каго-што. Аднавіць у памяці што-н. страчанае, забытае.

У. вобраз у памяці.

|| незак. уваскраша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уваскрашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узрасці́, -расту́, -расце́ш, -расце́; -расцём, -расцяце́, -расту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. Вырасці, стаць дарослым; узгадавацца; узышоўшы, вырасці (пра расліны).

Сыны ўзраслі.

Край, дзе я ўзрос, вабіць да сябе.

Жыта добра ўзрасло.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вырасці, стаць большым, мацнейшым, больш значным.

Сілы ўзраслі.

Узрасла актыўнасць.

Узрос аўтарытэт арганізацыі.

|| незак. узраста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баязлі́вец, ‑ліўца, м.

Той, хто ўсяго баіцца, у каго пачуцці страху бяруць верх над іншымі пачуццямі. [Салавей:] — Адступаюць толькі баязліўцы і шкурнікі, а дзе не хапае сілы, там выручае хітрасць і смеласць. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння велічыні сілы; сіламер. У самым цэху ля акна, на відным месцы, стаіць замыславаты апарат — дынамометр, а на ім час ад часу правяраюць пражу на моцнасць. «Полымя».

[Ад грэч. dynamis — сіла, metreō — мераць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

predominant

[prɪˈdɑ:mɪnənt]

adj.

1) які́ ма́е больш сі́лы, ула́ды, уплы́ву

2) перава́жны, які́ пераважа́е (у сі́ле, уплы́ве, лі́ку), які́ ма́е перава́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amplification

[,æmplɪfɪˈkeɪʃən]

n.

1) пабо́льшаньне, пашырэ́ньне, узмо́цненьне n.

2) дада́ткі, пры́клады ў ро́спаведзе

3) пашы́раны ро́спавед

4) узмо́цненьне сі́лы электры́чнага то́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агрэсі́ўны

(фр. agressif, ад лац. aggressio = напад)

1) захопніцкі (напр. а-ыя сілы);

2) варожы, наступальны (напр. а. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

блінда́ж

(фр. blindage)

земляное збудаванне са сценамі і пакрыццём з дрэва, жалезабетону для ўкрыцця жывой сілы ад мін, снарадаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)