flog [flɒg] v.

1. лупцава́ць, біць (каго-н. бізуном, пугай і да т.п.)

2. BrE, infml упе́рці, прада́ць, навяза́ць (што-н. каму-н.)

♦

flog a dead horse BrE, infml марнава́ць сі́лы і час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

напіна́ць разм

1. (капялюш і пад.) áufstülpen vt, áufsetzen; (вопратку з цяжкасцю) auf sich zwängen, mit Mühe ánziehen*;

2. (намаганні, сілы) ánstrengen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закулі́сны hinter den Kulíssen (vórgehend); перан тс gehéim, héimlich, verbórgen;

закулі́сны бок спра́вы die gehéime [verbórgene] Séite éiner Ángelegenheit;

закулі́сныя сі́лы die (gehéimen) Dráhtzieher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спачы́ць, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце; зак.

1. Правесці некаторы час адпачываючы, аднавіць свае сілы ў адпачынку. Я вярнуся спачыць пасля цяжкіх дарог... Таўбін. На аселіцы.. [сябры] ўгледзелі сцірту саломы. Тут і засталіся спачыць. Кухараў. // Разм. Паспаць; аднавіць сілы сном. А там горац, пакінуўшы [статак], Лёг на ўзвышшы спачыць да зары. Гурло.

2. перан. Высок. Памерці, супакоіцца. Не будуць дзеткі Знаць, дзе татка іх спачыў. Колас. Імёны, імёны, імёны... Хто ўчора спачыў, хто даўно... Чэрня.

•••

Спачыць на лаўрах — задаволіўшыся дасягнутым, спыніць работу, дзейнасць і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́бовать несов.

1. спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць;

про́бовать свои́ си́лы спрабава́ць (прабава́ць, про́баваць) свае́ сі́лы;

про́бовать пройти́ прабава́ць (про́баваць) прайсці́;

2. (отведывать) каштава́ць;

про́бовать я́блоко каштава́ць я́блык;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пусташыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

1. Разм. Зрабіць пустым; апаражніць. Выпусташыць торбу сухароў.

2. перан. Пазбавіць маральнай, творчай сілы.

3. перан. Пазбавіць жывога зместу, галоўнага, самага істотнага (у вучэнні, тэорыі і пад.). Выпусташыць ідэю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Устарэлая назва лёгкага (звычайна аднамеснага) самалёта з рухавіком малой сілы. Па-над горадам на захад З неразлучнай нашай парай З аўтаматамі наўзахват Авіетка зырка шпарыць. Крапіва.

[Фр. aviette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́сты, ‑ая, ‑ае.

Надзелены моцным, зычным голасам. Галасісты салавей. □ Недзе далёка-далёка спявалі галасістыя дзяўчаты. Стаховіч. // Звонкі, гучны. Галасісты баян. □ Набірае сілы песня, і нечы юначы тэнар ужо імкне ўгору, вядзе яе, звонкую, галасістую. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўжывы́, ‑ая, ‑ое.

Чуць жывы, блізкі да смерці. [Заложнікаў] выводзілі па тры, па чатыры чалавекі, знясіленых, паўжывых, некаторых зусім непрытомных ад голаду, ад катаванняў. Лынькоў. // Які страціў сілы, аслабеў ад якіх‑н. перажыванняў. Паўжывы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юнака, юнацтва, уласцівы ім. Юнацкае захапленне. Юнацкая мара. □ А працы многа, дзе ні глянь, Прастор юнацкаму запалу. Чарот. Кроў маю доўга пілі каты, сілы юнацкія нішчыў астрог. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)