молчо́к м., сущ., нескл., в знач. сказ., разг. маўчо́к, ані ні́;

об э́том — молчо́к! пра гэ́та — маўчо́к!, пра гэ́та — ані ні́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вдо́воль

1. нареч., разг. удо́сталь; (вволю) уво́лю;

2. в знач. сказ. удо́сталь; (вволю) уво́лю; (достаточно) даво́лі;

всего́ вдо́воль усяго́ ўдо́сталь (уво́лю).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сродни́ нареч., в знач. сказ., разг. / быть сродни́ кому́-л. быць раднёй (блі́зкім) каму́-не́будзь;

он мне сродни́ ён мне радня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шу́мно нареч., безл., в знач. сказ., прям., перен. шу́мна;

шу́мно льёт дождь шу́мна лье дождж;

на у́лице шу́мно на ву́ліцы шу́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

незале́жна,

1. Прысл. да незалежны (у 1 знач.). У гутарцы з малазнаёмымі людзьмі .. [рэдактар] трымаўся незалежна, любіў ужыць такое слова або сказ, каб паказаць сябе чалавекам самабытным, непадобным да іншых і ў той жа час жартаўлівым і аптымістычным. Колас.

2. у знач. прыназ. (у спалучэнні з «ад»). Нягледзячы на што‑н., не прымаючы пад увагу чаго‑н.; насуперак чаму‑н. Іван любіў бачыць вакол сябе людзей, незалежна ад таго, былі гэтыя людзі яго знаёмыя ці сустракаў іх першы раз у жыцці. Шахавец. [Ярохін:] — Усё добра, што добра канчаецца, незалежна ад таго, як яно пачыналася. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

1. Узяць пад сваю ўладу каго‑, што‑н.; прымусіць слухацца каго‑н. [Маці] хочацца пасварыцца і ў гэтай сварцы перамагчы Платона, на ўсё жыццё падпарадкаваць яго сабе. Асіпенка.

2. Паставіць у залежнасць ад каго‑, чаго‑н., прымусіць дзейнічаць адпаведна чаму‑н. Дзед Талаш палічыў сваім абавязкам не пакідаць Букрэя і партызан, і ён цвёрда пастанавіў падпарадкаваць свае асабістыя інтарэсы агульным. Колас. [Булай:] — Плану і толькі плану мы павінны падпарадкаваць усё. Шыцік.

3. У граматыцы — звязаць паводле спосабу падпарадкавання (у 2 знач.). Падпарадкаваць даданы сказ галоўнаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozwinięty

rozwinięt|y

1. разгорнуты; раскручаны;

2. які распусціўся;

3. развіты;

nad wiek ~y — развіты не па гадах;

zdanie ~e грам. развіты сказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

złożony

złożon|y

складаны;

zdanie ~e грам. складаны сказ;

liczby ~е мат. складаныя лікі;

~е zagadnienie — складанае пытанне;

~y chorobą — прыкаваны да ложка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

высо́ка

1. нареч. высоко́;

со́нца ўзняло́ся в. — со́лнце подняло́сь высоко́;

2. в знач. безл. сказ. высоко́;

со́нца яшчэ́ в. — со́лнце ещё высоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мёртва нареч.

1. мёртво;

2. мёртво, мертво́, безжи́зненно;

3. мертво́, пусты́нно;

4. перен. хо́лодно, ту́скло;

5. в знач. безл. сказ. мёртво, мертво́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)