няхі́тра
1. нареч. нехи́тро, бесхи́тростно, простоду́шно;
2. нареч. нехи́тро, незамыслова́то, незате́йливо;
1, 2 см. няхі́тры;
3. в знач. сказ. нехи́тро
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́рна I нареч. (по парам) па́рно;
п. разме́шчаныя лісты́ — па́рно располо́женные ли́стья
па́рна II в знач. безл. сказ. па́рно, ду́шно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патрэ́бна в знач. безл. сказ. ну́жно, на́до, тре́буется;
на гэ́та п. шмат ча́су — на э́то ну́жно (на́до, тре́буется) мно́го вре́мени
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́жа нареч., в знач. сказ. свежо́;
ён выгляда́ў с. — он вы́глядел свежо́;
у ле́се было́ с. — в лесу́ бы́ло свежо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сібе́рна нареч., разг.
1. жесто́ко;
с. абысці́ся — жесто́ко поступи́ть;
2. в знач. сказ. си́верко;
на ву́ліцы с. — на у́лице си́верко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо́піць безл., в знач. сказ. хва́тит, доста́точно, дово́льно; (в знач. приказания, предложения — ещё) по́лно;
◊ з мяне́ х. — с меня́ хва́тит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЗЛУЧЭ́ННЕ ў граматыцы,
від сінтаксічнай сувязі членаў сказа або цэлых прэдыкатыўных адзінак (сказаў). З. (злучальная сувязь), у процілегласць падпарадкаванню, звязвае некалькі раўнапраўных (аднатыпных і аднафункцыянальных) сінтакс. адзінак у адно цэлае: рад аднародных членаў сказа («Я сам люблю прыход вясны — малочнае цвіценне вішань, і спеў драздоў, і шум лясны». П.Панчанка), складаназлучаны сказ («Я ніколі не ведаў спакою, і сэрца не знала сігналу адбою». М.Танк). Вылучаюцца разнавіднасці злучальнай сувязі; спалучальная (злучнікі «і», «ды»), супастаўляльныя (злучнікі «а», «але»), пералічальна-размеркавальныя (злучнікі «ці», «то-то», «не то — не то») і паясняльныя (злучнікі «інакш», «гэта значыць»), Спалучальная і пералічальна-размеркавальная сувязь рэалізуюць адкрытыя, а супастаўляльная і паясняльная — закрытыя сінтакс. канструкцыі.
Літ.:
Беларуская граматыка. Ч. 2. Мн., 1986.
П.П.Шуба.
т. 7, с. 93
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
безразли́чно
1. нареч. абыя́кава;
2. безл., в знач. сказ. усё адно́, усё ро́ўна;
э́то безразли́чно гэ́та ўсё адно́ (усё ро́ўна);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дра́ла в знач. сказ., прост. дра́ла, дзёру, ця́гу, хо́ду, лататы́, драпака́;
◊
дать дра́ла даць дра́ла (дзёру, ця́гу, хо́ду, лататы́, драпака́).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́лко
1. нареч. жа́ласна; няшча́сна; бездапамо́жна; убо́га; нікчэ́мна; см. жа́лкий;
2. безл., в знач. сказ. шкада́;
жа́лко де́нег шкада́ гро́шай.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)