ба́йка

(польск. bajka, ад с.-н.-ням. baie)

мяккая, пераважна баваўняная тканіна з прыгладжаным ворсам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брахіяпо́ды

(ад гр. brachion = плячо + -поды)

тып беспазваночных жывёл; водныя, пераважна марскія прымацаваныя формы; плечаногія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буксба́умія

(н.-лац. buxbaumia)

лістасцябловы мох сям. буксбауміевых, які трапляецца пераважна ў светлых хваёвых лясах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гафрэ́

(ад фр. gaufrer = выціскаць узор)

рады паралельных складак на чым-н., пераважна на тканіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

германі́зм

(ад лац. Germanus = немец)

слова або выраз, запазычаны з германскіх моў, пераважна з нямецкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэрако́кус

(н.-лац. heterococcus)

ніткаватая жоўта-зялёная водарасць сям. гетэраклоніевых, якая трапляецца пераважна ў глебе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіграбіёнты

(ад гігра- + біёнты)

арганізмы (пераважна вельмі дробныя), жыццё якіх звязана з капілярнай глебавай вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гірсуты́зм

(ад лац. hirsutis = валасаты)

мужчынскі тып валасянога покрыва ў жанчын, пераважна як праяўленне вірылізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каленхі́ма

(ад гр. kolla = клей + -энхіма)

тканка пераважна двухдольных раслін, якая надае трываласць іх органам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́клюш

(фр. coqueluche)

інфекцыйная хвароба, пераважна ў дзяцей, якая выражаецца ў частых прыступах сутаргавага кашлю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)