саліцёры
(фр. solitaire, ад лац. solitarius = адзінокі)
сямейства гельмінтаў класа цэстодаў, паразітуюць у органах і тканках птушак, млекакормячых, чалавека; цэпені.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стаўрамеду́зы
(н.-лац. stauromedusae)
атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл класа сцыфоідных; спалучаюць прыметы медузы і паліпа; жывуць каля берагоў, на дне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
странгілаіды́ды
(н.-лац. strongyloididae)
сямейства гельмінтаў класа нематодаў, паразітуюць у тонкім кішэчніку многіх свойскіх і дзікіх жывёл, а таксама чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трыда́кна
(н.-лац. tridacna)
буйны малюск класа двухстворкавых, які жыве сярод каралавых рыфаў у цёплых водах Індыйскага і Ціхага акіянаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хрызаберы́л
(ад хрыза- + берыл)
мінерал класа вокісаў і гідравокісаў, каштоўны празрысты камень зялёнага або залаціста-жоўтага колеру са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэлесці́н
(ад лац. caelestis = нябесны)
мінерал класа сульфатаў блакітнага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца ў харчовай і хімічнай прамысловасці, металургіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экспрапрыя́цыя
(с.-лац. expropriatio)
1) прымусовае адбіранне маёмасці, сродкаў вытворчасці ў аднаго класа другім;
2) наогул прымусовае адбіранне чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
акары́на
(іт. ocarina = літар, гусяня)
музычны інструмент класа аэрафонаў віду глабулярных флейт, мае гліняны корпус, свістковае прыстасаванне, 8—10 ігравых адтулін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ана́спіды
(н.-лац. anaspida, ад гр. an = не + aspis, -idos = панцыр)
падклас вымерлых бяспанцырных агнатаў класа няпарнаноздравых; жылі ў сілуры — дэвоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
артакла́з
(ад арта- + гр. klasis = разлом)
мінерал класа сілікатаў белага або ружовага колеру, часам бясколерны; выкарыстоўваецца ў шклоплавільнай і керамічнай вытворчасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)