харч, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Тое, што спажываюць, чым жывяцца, ежа.

Мясны х.

Нешта ж ты змізарнеў на гарадскіх харчах.

2. Корм для жывёлы.

Нарыхтаваць харчу жывёле на зіму.

3. перан. Тое, што з’яўляецца крыніцай роздуму, разважанняў.

Даць х. для мозгу.

На харчах святога Антонія (разм., жарт.) — недаядаючы, галадаючы.

|| прым. харчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АБЕРДЗІ́Н-АНГУ́СКАЯ ПАРО́ДА буйной рагатай жывёлы.

Мяснога кірунку. Выведзена ў 18 ст. ў Шатландыі (графствы Абердзін і Ангус) удасканаленнем мясц. чорнай бязрогай жывёлы. Гадуюць у Расіі, Казахстане, на Украіне, у Аўстраліі, Аргенціне, ЗША, Канадзе, Вялікабрытаніі і інш. На Беларусі выкарыстоўвалася для прамысл. скрыжаванняў з малочнымі і малочна-мяснымі пародамі. Парода скараспелая, ёй уласціва ранняе адкладанне тлушчу і якаснае мяса з выражанай «мармуровасцю».

Жывёла з выразнымі мяснымі формамі і лёгкім касцяком. Характэрныя прыкметы — бязрогасць і чорная масць, якія ўстойліва перадаюцца патомству пры скрыжаваннях з інш. пародамі. Вызначаецца высокай пладавітасцю і лёгкасцю ацёлаў. Жывая маса нованароджаных цялят 25—28 кг, ва ўзросце 7 месяцаў 180—200, у 18 месяцаў 400—450 кг, дарослых кароў 450—500 і быкоў 750—900 кг. Забойны выхад дарослых жывёл 60%.

Абердзін-ангуская парода буйной рагатай жывёлы.

т. 1, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адго́н, -ну м.

1. спец. (действие) отго́н, отго́нка ж.;

2. (продукт отгонки) отго́н; (молока) обра́т;

3. (скота) отго́н;

а. жывёлы з зі́мняй па́шы — отго́н скота́ с зи́мних па́стбищ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

butchery

[ˈbʊtʃəri]

n., pl. -eries

1) разьня́, ма́савыя забо́йствы

2)

а) бо́йня f.

б) мясна́я кра́ма

3) рэ́заньне, забіва́ньне жывёлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падёж м. падзе́ж, -дзяжу́ м.; здыхата́, -ты́ ж.; уст., разг. памо́рак, -рку м., уст. (на каго, што), мор, род. мо́ру м.;

падёж скота́ падзе́ж (здыхата́) жывёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облагора́живание

1. нада́нне высакаро́днасці;

2. бот., биол. акульту́рванне, -ння ср., паляпшэ́нне, -ння ср.;

облагора́живание дикопло́дных расте́ний акульту́рванне (паляпшэ́нне) дзікапло́дных раслі́н;

облагора́живание поро́ды скота́ паляпшэ́нне паро́ды жывёлы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анасма́тыкі

(ад ан- + гр. osme = пах)

жывёлы, у якіх адсутнічае нюх (напр. дэльфіны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астракадэ́рмы

(н.-лац. ostracodermi)

вымерлыя ніжэйшыя жывёлы падкласа агнатаў, існавалі ў ардовікудэвоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімнабіёнты

(ад гр. limne = возера + біёнты)

расліны і жывёлы, якія жывуць у азёрах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэнафа́гі

(ад стэна- + -фаг)

жывёлы, якія харчуюцца невялікай разнавіднасцю кармоў (параўн. манафагі, паліфагі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)