плакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плакіроўкі, прызначаны для плакіроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плац-пара́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Уст. Пляцоўка для ваенных вучэнняў, парадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́ўніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для плову, падобная па форме да паўглыбокай талеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плытаспу́ск, ‑у, м.

Частка плаціны, прызначаная для пропуску плытоў уніз па рацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прызначаны для прапою. Прапойныя грошы. // Уласцівы прапойцу; прапіты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампелатэрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Выкарыстанне вінаграду для лячэння розных захворванняў; вінаграднае лячэнне.

[Ад грэч. ámpelos — вінаград і therapéia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемо́граф, ‑а, м.

Прыбор для бесперапыннай аўтаматычнай рэгістрацыі хуткасці і напрамку ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, выкарыстоўваецца для аправы (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыфмо́метр, ‑а, м.

Настольная лічыльная машына для механічнага выканання чатырох арыфметычных дзеянняў.

[Ад грэч. arithmos — лік і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвятля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны Для штучнага асвятлення. Асвятляльны прыбор. Асвятляльныя ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)