уто́чнік, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які падрыхтоўвае ўток для ткання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для фальцавання, фальцоўкі. Фальцовачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для фармавання, фармоўкі. Фармавальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармазме́на, ‑ы, ж.

Спец. Змена формы чаго‑н. Фармазмена металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор для агляду глоткі і зева.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фераты́пія, ‑і, ж.

Спец. Спосаб утварэння фатаграфічных адбіткаў на метале.

[Ад лац. ferrum — жалеза і грэч. typos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотанабо́р, ‑у, м.

Спец. Набор, зроблены фатаграфічным спосабам; фатаграфічны набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэо́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фрэонаў, фрэону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння пад’ёму шрубавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цві́кля, ‑і, ж.

Спец. Устаўка ў рукаве кашулі пад пахай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)