Verbum

самаадчува́нне, -я, н.

Агульны стан фізічных і духоўных сіл, які залежыць ад здароўя і настрою чалавека ў дадзены момант.

С. пацыента стала лепшым.

самаздаво́лены, -ая, -ае.

Такі, які здаволены сабой, перакананы ў сваёй перавазе, годнасці і паказвае, праяўляе гэту здаволенасць.

Самаздаволеныя пустасловы.

|| наз. самаздаво́ленне, -я, н.

се́канс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У трыганаметрыі: функцыя вугла, у прамавугольным трохвугольніку роўная адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.

сілкава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для сілкавання, які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання.

Сілкавальная помпа для паравога катла.

Сілкавальныя батарэйкі.

скака́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Спартыўны інвентар у выглядзе шнура, цераз які скачуць, круцячы і перакідваючы яго цераз галаву.

ске́птык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыхільнік скептыцызму (у 1 знач.).

2. Чалавек, які ва ўсім сумняваецца, да ўсяго адносіцца з недаверам.

смяро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які асуджаны на смерць, прыгавораны да пакарання смерцю.

Камера смяротнікаў.

|| ж. смяро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

спаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Святар, які прымае споведзь.

2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| ж. спаве́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

спектра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да спектра (у 2 знач.), да спектральных прамянёў, напр.: спектраскапія, спектраметрыя, спектраграма.

стальма́х, -а́, мн. -і́, -о́ў і стэ́льмах, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць калёсы, сані.

|| прым. стальма́шны, -ая, -ае.

Стальмашнае рамяство.