Verbum

жда́нкі, ‑нак; адз. няма.

Разм. Тое, што чакаюць, на што спадзяюцца, пра што мараць.

•••

Жданкі паесці гл. паесці.

зяні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Зрэнка, вока. Напружваюць зрок думы, і ў зяніцах Яснее тое, што прытойваў змрок. Лойка.

ілжэнаву́ка і лжэнаву́ка, ‑і, ДМ ‑вуцы, ж.

Тое, што не з’яўляецца сапраўднай навукай, але выдаецца за яе.

каланіза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каланізатара, уласцівы яму. Каланізатарскія метады. // Тое, што і каланізацыйны. Каланізатарская палітыка.

калдо́ба, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і калдобіна. Некалі тут ездзілі на калёсах, знаць тор — павыбіваныя калдобы. Пташнікаў.

карабе́льшчык, ‑а, м.

1. Уст. Уладальнік карабля. // Той, хто плавае на караблі.

2. Разм. Тое, што і караблебудаўнік.

касі́льна, ‑а, м.

Тое, што і кассё. Прытаміўшыся, [Якім] утыркнуў касільна ў вязкую зямлю і ўзяўся мянташыць касу. Дуброўскі.

ке́льма, ‑ы, ж.

Тое, што і кельня. Не ведаючы стомы, працуюць муляры, пабліскваюць на сонцы іх кельмы. Гурскі.

клак, ‑а, м.

Тое, што і пыж. Засыпаў [Дзед Талаш] у стрэльбу добрую порцыю пораху, туга забіў яго клакам. Колас.

ко́ліва, ‑а, н.

Разм. Тое, што і колка ​¹. — Зарадку ж робіш? Дык коліва — самая лепшая зарадка. Лужанін.