спажыва́льнік, ‑а, м.

Той, хто (або тое, што) спажывае што‑н. Расліна — спажывальнік азоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супы́н, ‑у, м.

У выразе: без супынутое, што і без супынку (гл. супынак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і трохполле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увапхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і упхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увясну́, прысл.

Разм. Тое, што і увесну. Гэта было ўвясну перад самай вайной. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угну́тасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць угнутага.

2. Тое, што і увагнутасць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умыва́лка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і умывальня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Спец. Тое, што і фасет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харашу́н, ‑а, м.

Разм. Тое, што і прыгажун. — Гатоў [заяц]! Ты бачыў, які харашун! Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвірку́н, ‑а, м.

Тое, што і цвыркун. Дзесь цвіркун бесперастанку Цягне сумную спяванку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)