Verbum

каёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства сабачых, падобная да ваўка, якая водзіцца ў Паўночнай Амерыцы.

|| прым. каётавы, -ая, -ае.

какаіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Хворы на какаінізм; наркаман.

|| ж. какаіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. какаіні́сцкі, -ая, -ае.

каланіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто праводзіць палітыку каланіялізму.

2. Той, хто засяляе пустуючыя землі; пасяленец, каланіст (уст.).

|| прым. каланіза́тарскі, -ая, -ае.

кала́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Круглае печыва з пшанічнай мукі ў форме абаранка.

◊

Цёрты калач (разм.) — пра вельмі вопытнага чалавека.

|| прым. кала́чны, -ая, -ае.

камерге́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых манархічных дзяржавах: прыдворны чын старэйшага рангу, а таксама асоба, якая мае такі чын.

|| прым. камерге́рскі, -ая, -ае.

кандэля́бр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Падсвечнік для некалькіх свечак, а таксама падстаўка-свяцільня для электрычных лямп, звычайна ў выглядзе свечак.

|| прым. кандэля́бравы, -ая, -ае.

каніце́ль, -і, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы, валакіта.

|| прым. каніце́льны, -ая, -ае.

Каніцельная справа.

кантрабанды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца кантрабандай.

|| ж. кантрабанды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кантрабанды́сцкі, -ая, -ае.

кантраба́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Струнны смычковы музычны інструмент самага нізкага гучання.

|| прым. кантраба́сны, -ая, -ае і кантрабасо́вы, -ая, -ае.

Кантрабасны смычок.

Кантрабасовая партыя.

капра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Воінскае званне малодшага камандзіра ў арміях некаторых краін, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. капра́льскі, -ая, -ае.