Verbum

абмі́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і абгон (у 1 знач.).

•••

У абмін (ехаць) — навыперадкі, абмінаючы адзін аднаго.

абрамле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абрамляць (у 1, 3 знач.).

2. Тое, што акружае, як рамка.

абтрапа́нец, ‑нца, м.

Разм. Тое, што і абадранец. [Міхалапіха:] — Я табе пакажу, дурань, абтрапанец, як да дачкі заляцацца! Лупсякоў.

абтрэ́сці, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; ‑трасём, ‑трасяце; пр. ‑абтрос, ‑трэсла і абтрасла; зак., каго-што.

Тое, што і атрэсці.

абядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і збяднелы. Маёнтак, праўда, быў за часы вайны вельмі запушчаны і абяднелы. Бядуля.

аббе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і абабегчы (у 3 знач.) з адценнем паўторнасці дзеяння.

дзярні́на, ‑ы, ж.

Тое, што і дзёран. З цяжкасцю прарваў .. [Андрэй] дзярніну гэтай тупой прыладай і пачаў капаць. Пестрак.

доўгагало́вы, ‑ая, ‑ае.

1. З доўгай галавой.

2. у знач. наз. доўгагало́вы, ‑ага, м. Тое, што і даліхацэфал.

дуплі́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дуплаваты. Дуплістае дрэва. □ Многа тут .. [шпакоў] у дуплістых таўшчэзных таполях і ліпах. Даніленка.

ёмкасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і ёмістасць (у 1 знач.).

2. Уласцівасць ёмкага (у 1, 2 знач.).