падыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падняцца.
2. Мець кірунак, ісці ўверх, вышэй. Доўгія і вузкія, рознакаляровыя ад розных пасеваў палосы падымаліся на круты ўзгорак і канчаліся садамі. Шамякін. Калі дарога пачала падымацца ўгору, Гняды стаў. Чарнышэвіч.
3. Зал. да падымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасіне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць сінім, сінейшым. Убачыўшы, што хлопчык ад холаду пасінеў, Ільіч накінуў на плечы падлетка хустку і прапанаваў маці ісці з сынам дадому. Гурскі. І нават неба, што было заўсёды аднолькава прыгожае і высокае, пасінела і паднялося вышэй. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасляза́ўтра, прысл.
Праз дзень пасля сягонняшняга дня. Як ні было цяжка сёння, а .. [Зоні] хочацца ісці на гэтую работу заўтра, і паслязаўтра, і кожны дзень. Кулакоўскі. — Надоечы мне Арына Самусёва казала, як сакрэт, што Берагі няйначай думаюць паслязаўтра прыйсці к нам у сваты. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Імжы́ць, імжы́цца, імжэ́ць ’ісці, падаць, асядаць дробнымі каплямі (пра дождж)’ (ТСБМ, БРС, Яруш., Гарэц., Шат., Касп., Бяльк.). Рус. дыял. имжи́ть, мжить, укр. імжи́ти, мжи́ти, польск. mżyć, чэш. mžíti. Прасл. mьgiti > *mьžiti, Махэк₂, 386. Гл. імгліць, імжа 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verfólgen
vt
1) прасле́даваць, гна́цца (за кім-н.)
2) мець [прасле́даваць] мэ́ту
éine Ábsicht ~ — мець наме́р
éine bestímmte Politík ~ — право́дзіць пэўную палі́тыку
3) ісці́ сле́дам [усле́д]
die Spur ~ — ісці́ па сле́ду
séinen Weg ~ — ісці́ сваёй даро́гай [сваі́м шэ́цхам]
4) сачы́ць (за кім-н., чым-н.)
mit den Áugen ~ — сачы́ць вачы́ма
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
grope [grəʊp] v.
1. (for, through) абма́цваць; ісці́/шука́ць наво́бмацак;
He groped his way to the door. Ён вобмацкам дабраўся да дзвярэй.
2. шука́ць;
grope after the truth дашу́квацца пра́ўды
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
postęp, ~u
м.
1. прагрэс; рух наперад;
iść z ~em — ісці па шляху прагрэсу, ісці наперад;
postęp ekonomiczny (gospodarczy) — эканамічны прагрэс;
postęp techniczny — тэхнічны прагрэс;
2. мат. прагрэсія;
postęp arytmetyczny (geometryczny) — арыфметычная (геаметрычная) прагрэсія
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Cancrum recta ingredi doces
Вучыць рака ісці наперад.
Ты учишь рака идти вперёд.
бел. Сеяць пясок на камні. Ухапіць шылам кашы. Не чакай, каб певень яйцо знёс.
рус. В камень стрелять ‒ только стрелы терять. Сеять песок по камню. Дураков учить ‒ что мёртвых лечить.
фр. Peine inutile (Напрасный/бесполезный труд).
англ. You cannot make a crab walk straight (Рака не заставишь идти вперёд). The wind can’t be caught in a net (Ветер сетью не поймаешь).
нем. Verlorene Liebesmühe (Потерянное старание). Sich die Mühe sparen (Экономить усилия).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Клы́гаць 1 ’марудна ісці, клыпаць’ (ТСБМ, Бір., Сцяшк., Жыв. сл., Нар. сл.), ’кульгаць’ (Шат.). Відаць, кантамінацыя клыпаць (гл.) і кульгаць (гл.). Семантычная тоеснасць гэтых дзеясловаў стварае спрыяльныя ўмовы для іх кантамінацыі.
Клы́гаць 2 ’жаваць, есці’ (Нас.). Гл. клыкаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пари́ ср., нескл. закла́д, -ду м.;
держа́ть (заключа́ть) пари́, идти́ на пари́ ісці́ ў закла́д;
вы́играть пари́ (у кого-л.) вы́йграць закла́д (у каго-небудзь).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)