гідрахіно́н
(ад гідра- + хінон)
арганічнае злучэнне класа фенолаў, бясколерны крышталічны прадукт, які выкарыстоўваецца ў фатаграфіі, сінтэзе арганічных фарбавальнікаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
драшэ́я
(н.-лац. drascheia)
гельмінт класа нематодаў, паразітуе ў прасветах страўнікавых залоз няпарнакапытных; лічынкі могуць лакалізавацца ў скуры і лёгкіх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каіні́т
(ад гр. kainos = новы)
мінерал класа сульфатаў жаўтаватага, шаравата-белага колеру з шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вырабу калійных угнаенняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лепідакракі́т
(ад гр. lepis, -idos = луска + krokys, -ydos = нітка)
мінерал класа гідравокіслаў чырванаватага колеру, які ўваходзіць у склад жалезнай руды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марказі́т
(с.-лац. marcasita)
мінерал класа персульфідаў латунна-жоўтага колеру з металічным бляскам; руда для вытворчасці сернай кіслаты; прамяністы калчадан.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пентланды́т
[ад англ. J. Pentland = прозвішча англ. натураліста і падарожніка (1797—1873)]
жалезанікелевы калчадан, мінерал класа сульфідаў светла-бронзавага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піраксе́ны
(ад піра- + ksenos = чужы)
група пародаўтваральных мінералаў класа сілікатаў белага, шэрага, жоўтага і зялёнага колеру (аўгіт, жадэіт і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прастаганімі́ды
(н.-лац. prosthogonimidae)
сямейства гельмінтаў класа трэматодаў, паразітуюць у фабрыцыевай сумцы маладых свойскіх і дзікіх птушак і яйцаводзе старых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
псіламела́н
(ад гр. psilos = голы + melas, -anos = чорны)
мінерал класа вокісаў і пдравокісаў чорнага або цёмна-карычневага колеру; руда марганцу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рапало́іды
(ад гр. rhopalon = булава + -оід)
органы перамяшчэння па субстрату ў сядзячых медуз класа сцыфоідных, якія ўяўляюць сабой відазмененыя рапаліі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)