Verbum

пазасціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Заслаць чым-н. усё, многае.

П. ложкі.

2. Пакрыць сабою ўсё, многае.

Дым пазасцілаў наваколле.

налята́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

Лётаючы, пакрыць якую-н. адлегласць, прабыць нейкі час у паветры.

Н. тысячу кіламетраў.

Н. тры тысячы гадзін.

замата́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Матаючы, закруціць вакол чаго-н.

2. каго (што). Стаміць, знясіліць работай, клопатамі і пад. (разм.).

занядба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перастаць дбаць пра каго-, што-н., пакінуць каго-, што-н. без догляду, увагі.

З. гаспадарку.

вы́штурхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Штурхаючы, прымусіць выйсці.

В. за парог.

|| незак. вышту́рхваць, -аю, -аеш, -ае і выштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

аду́жаць, -аю, -аеш, -ае; -ай; -аны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і асіліць.

А. ворага.

А. хваробу.

|| незак. аду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

акапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Тое, што і абкапаць.

А. маладыя дрэвы.

|| незак. ако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́пванне, -я, н.

апала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Ачысціць ад мякіны зерне, крупы пры дапамозе апалушак.

А. ячмень.

|| незак. пала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

аплю́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Апырскаць, абліць.

А. вадой.

|| звар. аплю́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. аплю́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адкляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адбіць што-н. прыкляпанае.

А. заклёпкі.

2. Навастрыць, накляпаць касу.

|| незак. адклёпваць, -аю, -аеш, -ае.