Verbum

настры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрышэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., чаго.

Нарэзаць якую‑н. колькасць чаго‑н. (нажніцамі, спецыяльнай машынкай і пад.). Настрыгчы воўны. Настрыгчы валасоў.

некто́н, ‑а, м.

Спец. Сукупнасць водных жывёл (кіты, дэльфіны, рыбы і пад.), якія здольны да самастойнага перамяшчэння на значную адлегласць у адкрытых частках вадаёмаў.

[Ад грэч. nēktós — плаваючы.]

прачы́стая, ‑ай, ж.

Адно з царкоўных свят — дзень смерці багародзіцы (15 жніўня ст. ст.). Аднойчы, памятаю, туды недзе пад прачыстую, добрае ўсталявалася надвор’е. Скрыган.

прывары́цца, ‑варыцца; зак.

Спец.

1. Прымацавацца да чаго‑н. шляхам зваркі.

2. Прымацавацца да чаго‑н. пад уздзеяннем высокай тэмпературы (пра што‑н. плаўкае).

прыёмшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго‑н. На элеватары прыкмецілі шафёра, што першым станавіўся пад разгрузку. З ім віталіся кладаўшчыкі, прыёмшчыкі. Мяжэвіч.

папракру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пракруціць у многіх месцах (дзіркі і пад.). [Наздрэйка:] «Братка, дай свярдзёлка. Граблі раблю, дык няма чым дзіркі папракручваць». Крапіва.

патайні́к, ‑а, м.

Тое, што і тайнік. Дзед Іван узяў .. [партызана] на рукі і аднёс у свіран, дзе пад падлогай быў зроблены спецыяльны патайнік. Зуб.

амуле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, быццам бы здольны засцерагчы ад няшчасця, хваробы і пад.; талісман.

[Лац. amuletum.]

апры́кры, ‑ая, ‑ае.

Які стаў непрыемным, прыкрым, нязносным з-за аднастайнасці, паўтарэння і пад. А ў сэрцы дзявочым схавана так многа апрыкрага жалю. Дубоўка.

аце́пвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Патрэсваючы на сабе адзенне, вызваляцца ад чаго‑н. (снегу, пылу і пад.); атрасацца.

2. Зал. да ацепваць.