very
[ˈveri]
1.
adv.
1) на́дта, ве́льмі
very hot — на́дта гара́чы
2) дакла́дна
in the very same place — дакла́дна на тым са́мым ме́сцы
2.
adj.
1) то́й са́мы
The very people who used to love her now hate her — Ты́я са́мыя лю́дзі, што не́калі яе́ любі́лі, цяпе́р ненавідзяць яе́
2) сам, са́мы
The very thought of blood makes her sick — Ад само́е ду́мкі пра кроў ёй ро́біцца бла́га
He was caught in the very act of stealing — Яго́ злаві́лі на са́мым учы́нку крадзяжу́
3) на́ват
The very look betrayed him — На́ват яго́ны вы́гляд выдава́ў яго́
4) якра́з то́е
The very thing I need — Якра́з то́е, што мне трэ́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
за́цень, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і засень. Вунь юнак і дзяўчына кіруюцца У зялёную зацень алей. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збрахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр., што і без дап.
Разм. Тое, што і збрахаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зва́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Тое, што і звадка.
•••
Ні да рады, ні да звады гл. рада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зіхо́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і зіхатлівы. Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, .. [Ганна] перавяла позірк на поле. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змаршча́к, ‑а, м.
Разм. Тое, што і маршчына. Цёмна-буры ад старасці .. [Барысаў] твар быў парэзаны безліччу змаршчакоў. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знато́к, ‑така, м.
Тое, што і знавец. Знаток вайсковай справы. □ Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зняду́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Разм. Тое, што і знядужаць. Відаць, знядужыўся ад паездак па атрадах. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завіру́шны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і завірушлівы. Мінула завірушная зіма з усімі сваімі нягодамі — голадам і холадам. Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.
Тое, што і залатаць. Залапіць кажух. □ Дзірку дзіркаю ніяк не залапіш. Дзяргай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)