вычэ́свацца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вычасацца 1.
2. Зал. да вычэсваць 1.
вычэ́свацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вычасацца 2.
2. Зал. да вычэсваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запуска́цца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да запускаць 1 (гл. запусціць 1 у 1–6 знач.).
запуска́цца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запусціцца.
2. Зал. да запускаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачына́цца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зачацца 1.
2. Зал. да зачынаць 1.
зачына́цца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да зачацца 2.
2. Зал. да зачынаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збаўля́цца 1, ‑яецца; незак.
1. Незак. да збавіцца 1.
2. Зал. да збаўляць 1.
збаўля́цца 2, ‑яецца; незак.
1. Незак. да збавіцца 2.
2. Зал. да збаўляць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расто́чвацца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да растачыцца 1.
2. Зал. да расточваць 1.
расто́чвацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да растачыцца 2.
2. Зал. да расточваць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́лвацца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да скалоцца 1.
2. Зал. да сколваць 1.
ско́лвацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да скалоцца 2.
2. Зал. да сколваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счэ́свацца 1, ‑аецца; незак.
1. Незак. да счасацца 1.
2. Зал. да счэсваць 1.
счэ́свацца 2, ‑аецца; незак.
1. Незак. да счасацца 2.
2. Зал. да счэсваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узрыва́цца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да узрываць 1.
узрыва́цца 2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да узарвацца.
2. Зал. да узрываць 2 (гл. узарваць у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Несудо́мны, несудомы ’надта вялікі, страшны’ (ТС); несудо́мны лес = вялікі, непраходны лес, нетра; несудомны мороз = вялікі, траскучы мароз (мазыр., ул. зал.). Відаць, да суд (гл.), параўн. рус. несудимый ’вельмі моцны, перавышаючы звычайную меру’, не судом (божиим) ’вельмі моцна, у вельмі вялікай колькасці’ (Дзяул. сл.), несудо́м кричать ’крычаць вельмі моцна’ (паўд.-рус., СРНГ), што тлумачыцца зыходным значэннем ’які не падлягае абмеркаванню ці асуджэнню’ (Даль), г. зн. ’надзвычайны’. Аднак для названых слоў нельга выключыць і іншыя версіі ці па меншай меры ўплыў біблейскага імені уласнага Садом, якое пачало ужывацца як апелятыў, паради, судом ’нешта нядобрае, непрыемнае’: Судом ее возьмі, дзе вона дзелася, тая шапка! (ТС), параўн. садомія (содомія) ’вялікае злоўжыванне; моцная разбэшчанасць’ (Нас.) і інш., гл. Някрасава, Диалект, иссл. по рус. яз. M., 1977, 247–250; іншая версія ад *sędoma (паводле Ліуканен, Отглаг. сущ., 131 < Zsędębma ад sъ‑dębiti ’акачанець’), параўн. укр. судо́ма ’міжвольнае скарачэнне мускулаў (ад болю, холаду, пры некаторых захворваннях і г. д.), сутарга’; тады адмоўе ў несудомны можа выконваць функцыю табу; адносна семантычнай мадэлі параўн. халерны, пранцаваты і пад. як экспрэсіўная адмоўная характарыстыка ў адносінах да нежывых прадметаў (халерны холад і пад.). Для спалучэнняў тыпу гушча несудомая можі^а дапусціць народна-этымалагічнае збліжэнне з сыйці, сходзіць (гушча несы(и)домая?); параўн. несходзімы ’непраходны; вялікі (пра лес)’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́сціся, мяцецца; незак.
Зал. да месці (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)