Verbum

скіт, -а, М скі́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пасёлак у аддаленні ад манастыра для манахаў-пустэльнікаў, а таксама невялікі асобны манастыр у глухой мясцовасці.

|| прым. скі́цкі, -ая, -ае.

спрат, -а, М спра́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Памяшканне для захоўвання чаго-н.; сховішча; прыстанішча.

С. ад дажджу.

2. Патаемнае месца, тайнік.

Турысты наведалі спраты старадаўніх крэпасцей.

стаж, -у, м.

1. Працягласць дзейнасці ў якой-н. галіне.

Працоўны с.

2. Тэрмін, на працягу якога чалавек працуе для набыцця практычнага вопыту па сваёй спецыяльнасці.

Праходзіць выпрабавальны с.

ста́пель, -я, мн. -і, -яў, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

|| прым. ста́пельны, -ая, -ае.

табурэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Разнавіднасць мэблі без спінкі для сядзення.

|| памянш. табурэ́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. табурэ́тны, -ая, -ае.

факс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і тэлефакс.

2. Апарат для перадачы графічнай інфармацыі ў арыгінальным выглядзе.

3. Паведамленне, перададзенае з дапамогай такога апарата.

Атрымаць ф.

фане́ра, -ы, ж.

1. Тонкія драўляныя пласціны для абліцоўкі сталярных вырабаў.

2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны.

Трохслойная ф.

|| прым. фане́рны, -ая, -ае.

фарсу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Прыбор для распыльвання якіх-н. вадкасцей або парашкападобнага паліва ў топках паравых катлоў, цыліндрах рухавікоў і пад.

Ф. паравоза.

фімія́м, -у, м.

Духмянае рэчыва для спальвання ў час рэлігійных абрадаў, а таксама дым, які ўзнікае пры згаранні гэтага рэчыва.

◊

Курыць фіміям каму (кніжн., іран.) — лісліва ўхваляць каго-н.

фразеалагі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Устойлівае спалучэнне слоў, якое характарызуецца пастаянным лексічным складам, устойлівай граматычнай будовай і вядомым для носьбітаў мовы значэннем, напр.: даць дуба, застацца з носам.