паадкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паадкідаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадта́йваць, ‑ае; зак.

Тое, што і паадтаваць. [Аліна:] — Так напалім [печы], каб усе вокны паадтайвалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́свірка, ‑і, ДМ ‑рцы, Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Тое, што і просвіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаво́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папавазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаву́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго і без дап.

Разм. Тое, што і папавудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папагаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папакачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папаламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папало́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Тое, што і папаламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)