панаку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і панакупляць. [Гушка:] — Людзі просяць калёсы нарабіць, абадоў панакуплівалі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначы́, прысл.

Разм. Тое, што і поначы. [Сяляне:] — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і пахаджаць. Ля самай вады спаважна паходжвалі фіялетавыя гракі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашта́р, ‑а, м.

Разм. Тое, што і паштальён. Амаль кожны дзень стаў паштар насіць Кулінцы пісьмы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчаслі́віцца, ‑віцца; безас. зак., каму і без дап.

Тое, што і пашчаслівіць. [Мартыну Рылю] пашчаслівілася настраляць штук пяць [дзікіх качак]. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераміргну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Тое, што і перамаргнуцца. Навічкі пераміргнуліся — цётка Кацярына дыпламатычная... Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ліва, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. палоць.

2. Тое, што трэба прапалоць або што праполата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́тайкам, прысл.

Тое, што і тайком. Пісару здавалася, што яго жонка потайкам сустракаецца з прыгожым Івашом. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагно́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Спец. Спосабы складання прагнозаў.

2. Уст. Тое, што і прагноз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвызначэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадвызначаць — прадвызначыць.

2. Тое, што прадвызначана, прызначана каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)