нае́хаць, ‑еду, ‑едзеш, ‑едзе; зак.

1. Едучы, наткнуцца на каго‑, што‑н. Наехаць на камень. □ Танк зароў, наехаў на пліту гусеніцай і крутануўся. Лужанін. // Едучы, сустрэць каго‑н. Чубара аклікнулі адразу, як ён наехаў на пост. Чыгрынаў.

2. Прыехаць у вялікай колькасці. Гасцей наехала поўная хата. □ Партызаны ўзялі шмат трафеяў і зніклі ў невядомым напрамку, а ў Вяшэйку наехала шмат карнікаў. Курто.

3. Прыехаць знянацку, раптам. Ужо змяркалася, а дзядзькі Цімоха не было.. Я вельмі баяўся, хаця каб ён не наехаў, пакуль мы паглядзім [склеп]. Баранавых.

4. перан. Разм. Ссунуцца са свайго месца, засланіўшы сабой што‑н. Шапка наехала на вочы. □ На роўным высокім ілбе.. [Шаманскага] збягаліся маршчынкі, бровы выгнуліся дугой, а густыя чорныя, прычэсаныя ўгору валасы наехалі на лоб. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Крэслячы, правесці шмат ліній; закрэсліць у многіх месцах.

2. Зрабіць накід (плана, схемы і пад.). [Кібальчыч:] Я тут не спаў, забыўшы страх, Спяшаўся жыць, пакуль не змог чарцёж накрэсліць на лістках. Вялюгін.

3. Разм. Напісаць. Мікалай Пятровіч паклаў гэты адзіны дакумент у папку, а ў кнізе, куды запісвалі выхаванцаў, размашыстым почыркам накрэсліў: Рыбкін Ілья... Падумаў і дапісаў — Іванавіч. Нядзведскі. Я адчуваў — і бачыў на сцяне, Як папярэднікі мае, Таварышы, раней мяне Крывёй накрэслілі свае імёны, Праклёны катам. Васілёк.

4. перан. Намеціць, вызначыць на будучае; прадказаць. Накрэсліць шлях развіцця. □ Ужо ў першы дзень знаёмства Віця і Міхась шмат накрэслілі планаў, як правесці лета. Чарнышэвіч. А далей? Што лёс далей накрэсліў? Вёсны. Шчасце... Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахво́тнік (да чаго) м. охо́тник; люби́тель (чего);

ён вялі́кі а. да кніг — он большо́й охо́тник до книг;

а. да му́зыкі — люби́тель му́зыки;

знайшло́ся шмат ~каў пайсці́ ў тэа́тр — нашло́сь мно́го охо́тников пойти́ в теа́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераспява́ць I сов., в разн. знач. перепе́ть;

п. прафесіяна́льнага спевака́ — перепе́ть профессиона́льного певца́;

п. шмат прыпе́вак — перепе́ть мно́го часту́шек;

п. пе́сню спача́тку — перепе́ть пе́сню снача́ла

пераспява́ць II несов.

1. перезрева́ть, переспева́ть;

2. перен. перезрева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jet3 [dʒet] v.

1. infml лята́ць на рэакты́ўным самалёце;

He spent a great deal of time jetting around the world. Ён траціў шмат часу ў палётах па ўсім свеце.

2. біць струме́нем (пра вадкасць або газ)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surmount

[sərˈmaʊnt]

v.i.

1) перамага́ць, пераадо́льваць

He surmounted many dificulties — Ён перамо́г шмат ця́жкасьцяў

2) вы́сіцца, узвыша́цца (над навако́льлем)

3) перахо́дзіць

to surmount a hill — перайсьці́ ўзго́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

touching

[ˈtʌtʃɪŋ]

1.

adj.

даты́чны; крана́льны, звару́шлівы, хвалю́ючы

2.

prep.

пра каго́-што, адно́сна

He asked many questions touching my profession — Ён шмат распы́тваўся пра маю́ прафэ́сію

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

браху́н, ‑а, м.

Разм. пагард. Ілгун, хлус, манюка; паклёпнік, нагаворшчык. [Васіль Ціханавіч:] — Гітлераўцы пішуць, што ўзялі Маскву, Ленінград. Нават да таго, брахуны, дадумаліся, што абвясцілі, каб бралі прапускі, хто хоча ехаць у Маскву... Сіўцоў. // Той, хто любіць вельмі шмат, без меры гаварыць; балбатун, лапатун. З брахні не мруць, ды брахунам веры не даюць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пахаваць.

2. Абрад, цырымонія хавання нябожчыка. Людзі разыходзіліся з пахавання панурыя, маўклівыя. Лынькоў. Якраз на самым рассвітанні Міхал вярнуўся з пахавання. Колас.

3. Месца, дзе пахаваны хто‑н.; магіла. Раскопкі пахаванняў даюць шмат каштоўных археалагічных матэрыялаў, дапамагаюць вывучаць вераванні і звычаі нашых продкаў. Штыхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утры́мліваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утрымаць ​1.

утры́мліваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да утрымаць ​2.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець у сваім складзе. Калійныя ўгнаенні ўтрымліваюць хлор. □ — Шмат карысці дае чалавеку кара яліны, — працягваў сын.. — Яна ўтрымлівае таніды, з якіх здабываюць дубільныя экстракты. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)