Verbum

бескары́слівы, -ая, -ае.

Які не звязаны з асабістай выгадай. Б. чалавек. Б. ўчынак.

|| наз. бескары́слівасць, -і, ж.

беспрынцыпо́вы, -ая, -ае.

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў. Б. чалавек.

|| наз. беспрынцыпо́васць, -і, ж.

бязда́рнасць, -і, ж.

1. гл. бяздарны.

2. мн. -і, -ей. Бяздарны чалавек (разм.). Гэты супрацоўнік — поўная б.

вайско́вы, -ая, -ае.

1. гл. войска.

2. Ваенны (у 2 знач.). Вайсковая служба. Вайсковая выпраўка. В. чалавек.

гарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца; незак. (разм.).

Тое, што і горбіцца. Чалавек гарбаціцца.

|| зак. згарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца.

германафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

|| прым. германафі́льскі, -ая, -ае.

гніля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Кусок спарахнелага, гнілога дрэва.

2. перан. Хваравіты, слабы чалавек (разм.).

дзевяно́ста, -а, ліч. кольк.

Лік і колькасць 90. Д. чалавек. Яму за д.

|| парадк. дзевяно́сты, -ая, -ае.

дыск-жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які вядзе праграму дыскатэкі.

|| прым. дыск-жаке́йскі, -ая, -ае.

жыццяра́дасны, -ая, -ае.

Які радуецца жыццю, не ведае тугі. Ж. чалавек. Жыццярадасная натура.

|| наз. жыццяра́даснасць, -і, ж.