ску́ра ж.

1. Haut f -, Häute;

гігіе́на ску́ры Háutpflege f -;

2. (жывёл) Fell n -s, -e;

3. разм. (лупіна) Schále f -, -n, Hülse f -, -n;

4. (матэрыял) Léder n -s, -;

я́лавая ску́ра Ríndleder n -s;

свіна́я ску́ра Schwéinsleder n;

ла́кавая ску́ра Láckleder n;

замяня́льнік ску́ры Kúnstleder n;

гусі́ная ску́ра Gänsehaut f;

◊

у яго́ адна́ ску́ра ды ко́сці er ist (nur) Haut und Knóchen;

са ску́ры вылу́звацца sich (D) die größte Mühe gében*; sich selbst überbíeten*;

уле́зці ў чыю-н. ску́ру sich an j-s Platz stéllen;

злупі́ць [зняць] ску́ру з каго-н. j-m (D) das Fell [die Haut] über die Ohren zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мы́слік ’ручны інструмент для прабівання невялікіх дзірачак у метале, камені, скуры і г. д. (ТСБМ, Сцяшк., Шат., Касп.; КЭС, лаг.; беш., Сл. Эп.-Шып.). З польск. myślik ’тс’, якое з ням. Meissel ’далато’ (Варш. сл., 2, 1088).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аксіко́рт

(ад аксі- + лац. cortex = кара, скура)

антыбіётык, які выкарыстоўваецца для лячэння інфіцыраваных ран, гнойных хвароб скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрмато́м

(ад дэрма + гр. tome = адрэзак)

зачатак злучальнатканкавай часткі скуры (дэрмы) у зародках хордавых жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматы́т

(ад гр. derma, -atos = скура)

запаленне скуры, выкліканае ўздзеяннем на яе механічных, фізічных або хімічных агентаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капіляраскапі́я

(ад капіляры + -скапія)

метад даследавання капіляраў скуры, слізістых абалонак, абалонак мозга з мэтай удакладнення дыягназу хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксантафо́ры

(ад гр. ksanthos = жоўты + -фор)

ярка афарбаваныя жоўтыя пігментныя клеткі скуры ніжэйшых пазваночных і некаторых беспазваночных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меланафо́ры

(ад гр. melas, -anos = чорны + -фор)

пігментныя клеткі ў амфібій, размешчаныя ў эпідэрмісе і ўласна скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́пула

(лац. papula = прышч)

цвёрды вузялок вузельчык на скуры або слізістай абалонцы, які ўтвараецца пры раздражненні, захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рубрафіты́я

(ад лац. robrum = чырвоны + гр. phyton = расліна)

грыбковая хвароба ногцяў і скуры, якая выклікаецца чырвоным трыхафітонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)