Лы́заўка ’род свердла’ (Грыг.). Да лізаўка 1 (гл.) < лезіва < лязо (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыро́духа ’прыгожая жанчына’ (пін., Жыв. сл.). Да род, прырадзі́ць, гл. радзі́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пы́рнік, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства злакавых, некаторыя віды якіх з’яўляюцца вельмі шкодным пустазеллем, а іншыя вырошчваюцца на корм жывёле. [Маша], як і ўсе, палола лён, які зарастаў свірэпкай і пырнікам. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпас,

род мастацкай літаратуры; фальклорныя творы героіка-легендарнага зместу.

т. 18, кн. 1, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

plemi-ę

н. племя;

~ona słowiańskie — славянскія плямёны;

człowiecze plemi-ę — чалавечы род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żeński

żeńsk|i

жаночы;

płeć ~a — жаночы пол;

rodzaj ~i грам. жаночы род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паруча́йнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Птушка атрада сеўцападобных з буравата-шэрай спінкай і белым брушкам.

2. ‑у. Род шматгадовых травяністых атрутных раслін сямейства парасонавых з белымі кветкамі, сабранымі ў выглядзе складанага парасоніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галу́н м.

1. (род. галуну́) (тесьма) галу́н;

2. (род. галуна́) (нашивка из тесьмы) галу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́нт м.

1. (род. ака́нту) бот. ака́нт; ака́нф;

2. (род. ака́нта) архит. ака́нт, ака́нф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зліў м.

1. (род. злі́ву) (действие) слив, сток;

2. (род. злі́ва) (устройство) слив, сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)