skrupulatność

ж.

1. педантычнасць, скрупулёзнасць, (добра)сумленнасць, акуратнасць;

2. дробязнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doprać

зак. дамыць;

doprać do czysta — добра вымыць (пра адзенне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́хаваны wóhlerzogen; höflich (ветлівы);

ён до́бра вы́хаваны er ist gut erzógen; er hat éine gúte Kínderstube gehábt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па-лю́дску прысл

1. (па-чалавечаму) ménschlich;

2. (добра, як належыць) wie es sich gehört, órdentlich, vóllständig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

непараўна́льна прысл

1. (вельмі добра) únvergleichlich;

2. (перад выш. ст) bei wéitem, bedéutend;

непараўна́льна лепш bedéutend [bei weitem] bésser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

працава́цца безас:

сёння до́бра працу́ецца heute árbeitet sich’s gut [leicht], héute geht die Árbeit gut von der Hand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fine​4 [faɪn] adv. infml у са́мы раз; якра́з;

This dress will suit me fine. Гэта сукенка якраз мне падыдзе;

do fine (пра самаадчуванне) ве́льмі до́бра;

How is your wife? – She’s doing fine, thank you. Як здароўе вашай жонкі? – Вельмі добра, дзякуй.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

воплоще́ние увасабле́нне, -ння ср.; ажыццяўле́нне, -ння ср., ператварэ́нне, -ння ср.; (совершенство) увасабле́нне, -ння ср.;

◊

воплоще́ние добра́ увасабле́нне дабра́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упре́ть сов., в разн. знач. упрэ́ць, увапрэ́ць;

ка́ша хорошо́ упре́ла ка́ша до́бра ўпрэ́ла;

ло́шадь упре́ла конь упрэ́ў (увапрэ́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Памы́сны ’жаданы, згодны з думкамі, удалы, шчаслівы’ (ТСБМ), памы́сна ’добра, шчасліва’ (Сцяшк. Сл.), ’з намерам’ (Сл. ПЗБ). З польск. pomyślny ’удачны, шчаслівы, паспяховы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)