паўце́нь, ‑ю, м.
Негусты цень; слаба асветленае месца. Шаўковымі хвалямі былі распушчаны валасы па плячах. Ад іх ляглі на твары паўцені. Бядуля. Скалы былі на дзіва рэльефныя, без паўценяў, афарбаваныя ў дзівосныя колеры. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскудла́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і раскудлаціць. Чапцоў зняў фуражку, раскудлачыў пасівелыя валасы. Мележ. Узнеслі дзіця наверх, аж пад дах, раскудлачылі трохі сена, выскублі ямачку і паклалі Валю. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распу́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Весці распуснае, непрыстойнае жыццё. [Гарлахвацкі:] Чорт знае што! З вуліцы зброд ўсялякі лезе ў кабінет. Пляткараць, распуснічаюць. Крапіва. Распуснічае іншы ўсе часы, А пасівеюць валасы — Ён каяцца, маліцца пачынае. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ушчарэ́піцца, ушчарэплюся, ушчарэпішся, ушчарэпіцца; зак.
Разм. Тое, што і ушчаперыцца. Купрыян хацеў ушчарэпіцца бацюшку ў валасы, але быў да таго п’яны, што жонка як турнула рукою, то ён задраў ногі тройчы і перакуліўся... Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
floss
[flɔs]
n.
1) шаўко́вае валакно́
2) шаўко́выя ні́ткі (каб вышыва́ць або́ чы́сьціць між зуба́мі)
3) шаўкаві́стыя валасы́ на катаху́ кукуру́зы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ру́савы дзед ’дух жытняга поля’ (гродз. Цых.). Звязана з чэш. roousy ’доўгія ўскудлачаныя валасы’, балг. ру́си ’валасы’, славен. rȗse ’вусы’, Rusa ’міфічная істота’, серб.-харв. beli Rus ’метэаралагічны дэман’, харв. rȕsina ’коцікі (на бярозе, вярбе); махры’ з няясным, паводле Скока (3, 130) u, у аснове якіх прасл. *rus‑ са значэннем ’бухматы, махровы’, што адлюстроўвае прадуктыўную магію (Цыхун, БЛ, 57, 120–122). Махэк₂ (519), Бязлай (Eseji, 152) далучаюць сюды славац. obrus, чэш. ubrus, славен. obrus, ubrȗs, серб.-харв. у̀бру, балг. дыял. убру́с, укр. убру́с, бел. абру́с ’настольнік, рушнік з махрамі’ якія лічаць вытворнымі ад *rusati ’рабіць махры на палатне’. Магчыма, звязана з палес. руса́ўка ’жанчына з непрыбранымі валасамі’, гл. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́фарбаваць, выфарбо́ўваць ánstreichen* vt, stréichen* vt (сцены, мэблю); färben vt (валасы, матэрыю);
вы́фарбаваць у чырво́ны ко́лер rot stréichen* [fárben]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ірвану́ць héftig réißen*; zíehen* vt, vi (за што-н an D);
ірвану́ць за валасы́ an den Háaren zíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кашта́навы
1. Kastáni¦en-;
кашта́навы гай Kastáni¦enhain m -(e)s, -e;
2. (колер) kastáni¦enfarben, kastáni¦enbraun;
кашта́навыя валасы́ kastáni¦enbraunes Haar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
смоль ж
1. гл смала;
2. гл смаляк;
3. гл смаль;
4. перан (пра чорныя валасы) péchschwarzes Haar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)