ГАЛАГА́МІЯ,

халагамія (ад грэч. holos поўны, увесь + ...гамія), прасцейшы тып палавога працэсу ў аднаклетачных арганізмаў, у час якога адбываецца зліццё дзвюх асобін (спец. палавыя клеткі не ўтвараюцца). Уласціва вальвоксавым водарасцям і ніжэйшым грыбам хітрыдыяміцэтам.

т. 4, с. 445

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

меандры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звілісты, выгнуты, з меандрамі. Меандрычны арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыкаменто́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з медыкаментамі. Медыкаментозны метад лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́дыя, ‑і, ж.

Спец. Двухстворкавы марскі малюск, прыдатны для яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжпазвано́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца паміж пазванкамі. Міжпазваночныя храсткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраскапі́раванне, ‑я, н.

Спец. Разглядванне, вывучэнне чаго‑н. пад мікраскопам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрацэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з вельмі малой, недаразвітай галавой.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́тэль, ‑ю, м.

Спец. Сярэдні друкарскі шрыфт, роўны 14 пунктам.

[Ням. Mittel — сярэдні (у складаных словах).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагаа́тамны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які складаецца з вялікай колькасці атамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагако́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае некалькі корпусаў. Мнагакорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)