whatever
[hwʌtˈevər]
1.
pron.
усё, што; што б ні
Do whatever you like — Рабі́, што хо́чаш
I am right, whatever you think — Мая́ пра́ўда, што б ты сабе́ ні ду́маў
2.
adj.
1) абы́-які́, які б ні быў
for whatever reason — дзе́ля яко́й бы ні было́ прычы́ны
2) які́-не́будзь
I have no plans whatever — Я ня ма́ю анія́кіх пля́наў
is there any hope whatever? — Ці ёсьць хоць яка́я надзе́я?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вяртлі́вы ’вёрткі’ (Жд., 3), укр. вертливий, рус. вертлявый ’тс’, арханг. вертливый ’ненадзейны, нясталы, зменлівы’, ст.-рус. вертливый ’тс’ (з XIII ст.), славен. vrtljìv ’які абарачаецца’, серб.-харв. вр̀тљив ’тс’; ’жывы, рухомы’; ’ветраны, несур’ёзны’, макед. вртлив ’які абарачаецца, нясталы’, балг. врътлив ’тс’. Прасл. vьrt(ь)livъ < vьrtěti. Да вярцець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэхт 1 выклічнік ’няхай будзе так’ (Нас.), ’досыць, даволі’ (Шат., Ян.). Сюды ж рэхта ’канец, гатова’ (ТС). З ідыш або з ням. Recht ’права, закон’ < recht ’слушны, сапраўдны; які мае рацыю; які пасуе’ (Рэйзак, 532).
Рэхт 2 ’накшталт, якраз’ (ТС). Скарочанае ад рыхтык (гл.) пад уплывам рэхт 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Капарэ́ц ’драўляны блок, які выкарыстоўваецца дляпадымання вулляў на дрэва’ (Сержп. Бортн.). Да капар© (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кро́ўны ’родны па крыві, які паходзіць ад адных продкаў’ (ТСБМ, Сцяшк., Др.-Падб.). Гл. кроў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Непрасцёвы ’злапамятны’ (Сцяшк. Сл.). З не і прасціць ’выбачыць’ (гл.), г. зн. ’які не выбачае’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Непрыту́жны ’лёгкі, які лёгка пераносіцца’: Непрытужная зіма^була, лёхкая (ТС). Да прыту́жны ’заўзяты, шчыры’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́рны ’які ацяпляецца печкай без коміна’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Сцяшк., Гарэц.). Гл. курыць 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Масцеравы́ ’які займаецца якім-небудзь рамяством’, ’рамеснік’ (ТСБМ, Жд. 1). Відавочна, з рус. мастерово́й ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Маханоша ’чалавек, які ў час палявання носіць торбу’ (хойн., Шатал.). Пачатковае мах‑ да мех (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)