раздзяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да раздзяліцца.

2. Размяркоўвацца па якіх‑н. групах, катэгорыях і пад.; дзяліцца.

3. Зал. да раздзяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранцье́, нескл., м.

У буржуазным грамадстве — той, хто жыве на працэнты з аддадзенага ў пазыку капіталу, з даходаў ад акцый, аблігацый і пад.

[Фр. rentier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі рыбы, ракападобных і інш., прыгатавання прадуктаў з іх і пад. Рыбапрамысловы камбінат. Рыбапрамысловы раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкупера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Улоўліванне і зварот зрасходаваных у рабочым працэсе энергіі, газу і пад. для паўторнага выкарыстання ў гэтым жа тэхналагічным працэсе.

[Ад лац. recuperatio — атрыманне зноў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сальні́ца, ‑ы, ж.

Невялікая пасудзіна для трымання солі. На стале, пад мокрым ручніком, ляжалі буханкі нядаўна выпечанага хлеба, стаяла сальніца з соллю. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыхвале́нне, ‑я, н.

Усхваленне, праслаўленне самога сябе, сваіх заслуг, здольнасцей і пад. Лабановіч заўважыў схільнасць рэдактара да самавыхвалення і вырашыў скарыстаць гэта. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скразня́к, ‑у, м.

Моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад. Рэзкі вецер з захаду гуляў скразнякамі ў прагалах паміж будынкамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субпраду́кты, ‑аў; адз. субпрадукт, ‑а, М ‑кце, м.

Харчовыя прадукты (акрамя мясной тушы), якія атрымліваюцца пры разбіранні забітай жывёлы (язык, ныркі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяблі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да сцябліна; невялікая сцябліна. Ні сцяблінкі з-пад снегу не ўбачыш нідзе. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Здранцвелы, знямелы, зацёкшы. Нага сшэрхла. // Пасівераны (пра скуру на руках, твары і пад.). Твар у Ліды бледны, нават сшэрхлы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)