perfective

[pərˈfektɪv]

1.

adj.

1) які́ імкне́цца рабі́ць усё даскана́ла

2) зако́нчаны

2.

n., Gram. the perfective aspect

зако́нчанае трыва́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

speaking

[ˈspi:kɪŋ]

1.

n.

гаварэ́ньне, прамаўля́ньне n.

2.

adj.

1) які́ гаво́рыць, прамаўля́е

2) выра́зны, вымо́ўны

speaking eyes — вымо́ўныя во́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

straightforward

[,streɪtˈfɔrwərd]

1.

adj.

1) сумле́нны; шчы́ры, адкры́ты

2) які́ ідзе́ або́ вядзе́ про́ста напе́рад; про́сты, про́сталіне́йны

2.

гл. straightforwards

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

studious

[ˈstu:diəs]

adj.

1) які́ лю́біць вучы́цца, стара́нны

2) дба́йны, ру́плівы; ува́жлівы

3) праду́маны, разьлі́чаны, наўмы́сны

studied simplicity — праду́маная прастата́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sunproof

[ˈsʌnpru:f]

adj.

со́нцанепраніка́льны, які́ не выгара́е на со́нцы

These sunproof curtains will not fade — Гэ́тыя со́нцанепраніка́льныя фіра́нкі ня вы́гараць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hydraulic

[haɪˈdrɔlɪk]

adj.

1) гідраўлі́чны; вадзяны́

a hydraulic press — гідраўлі́чны прэс

2) які́ цьвярдзе́е ў вадзе́

hydraulic cement — гідраўлі́чны цэмэ́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

incentive

[ɪnˈsentɪv]

1.

n.

сты́мул -у m., пабуджа́льная прычы́на, штуршо́к -ка́ m., пабуджэ́ньне n.

2.

adj.

пабуджа́льны, які́ пабуджа́е, заахво́чвае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

deciduous

[dɪˈsɪdʒuəs]

adj.

1) лістапа́дны (дрэ́ва, лес)

2) які́ пэрыяды́чна апада́е (ліст) або́ спада́е о́гі); мало́чны (зуб)

3) мімалётны, няста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

elective

[ɪˈlektɪv]

adj.

1) вы́барны (о́рган, паса́да)

2) які́ ма́е пра́ва галасава́ць

3) вы́барчы (пра́ва, сход)

4) неабавязко́вы (прадме́т, курс)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

annoying

[əˈnɔɪɪŋ]

1.

adj.

1) які́ раздражня́е

2) даку́члівы, назо́йлівы, пры́кры

2.

n.

1) назаля́ньне, дакуча́ньне n.

2) злава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)