◎ Плыскі ’плоскі, які мае плошчу’ (Мядзв.). У выніку кантамінацыі лексем плоскі і плыткі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыці́нка ’адпачынак’; ’апірышча’; ’прадмет (рэч), які дае адпачынак і апірышча’ (Гарэц.). Да прыціна́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пустахо́д ’чалавек, які ходзіць бязмэтна; валацуга’ (Варл.). Ад пусты ’бязмэтны’ і ход, хадзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэманэ́нт ’нядоімка; звыш ліку’ (Нас.). З польск. remanent ’лішак’ < лац. remanens, remanentis ’які застаецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сця́жыкі ’сляды гада’ (рагач., Сл. ПЗБ). Да сцягнуць < цягнуць, г. зн. ’след, які цягнецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

favorable

[ˈfeɪvərəbəl]

adj.

1) прыхі́льны

2) спрыя́льны, зру́чны, кары́сны

a favorable wind — спадаро́жны ве́цер

3) які́ абяца́е або́ прадвяшча́е до́брае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

flashy

[ˈflæʃi]

adj.

1) бліску́чы, зіхатлі́вы, асьляпля́льны

2) мімалётны, нетрыва́лы

3) крыклі́вы, які́ кі́даецца ў во́чы; прэтэнзі́йны (пра на́зву, архітэкту́ру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fluent

[ˈflu:ənt]

adj.

1) бе́глы (чыта́ньне, мо́ва), дастатко́ва свабо́дны

2) які́ ху́тка, лёгка гаво́рыць або́ пі́ша

3) няста́лы; ва́дкі, цяку́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

herculean

[,hɜ:rkjəˈli:ən]

adj.

1) асі́лкавы; ве́льмі мо́цны, адва́жны й вялі́кі; магу́тны

2) які́ вымага́е вялі́кае сі́лы, адва́гі; ве́льмі цяжкі́ (пра́ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

opponent

[əˈpoʊnənt]

1.

n.

праці́ўнік -а m., праці́ўніца f.; апанэ́нт -а m., апанэ́нтка f.

2.

adj.

які́ супрацьстаі́ць або́ супраціўля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)