Verbum

праве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што (спец.).

Адвесам праверыць прамізну якой-н. паверхні, лініі і пад.

|| незак. праве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

прахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (спец.).

Распрацоўка горных вырабатак у пэўным напрамку.

|| прым. прахо́дчы, -ая, -ае.

Праходчая брыгада.

прыко́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паля, кол, умацаваныя ў зямлі (для прычалу, прывязі).

Судны на прыколе.

|| прым. прыко́льны, -ая, -ае.

рамантава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што (спец.).

1. Папаўняць табун або статак маладняком.

2. Ліквідаваць разрэджанасць пасеваў, прысад падсадкай новых раслін.

стоўп, стаўпа́, мн. стаўпы́, стаўпо́ў, м.

1. Вежа або калона (спец.).

Александрыйскі с.

2. перан. Выдатны дзеяч, важная службовая асоба.

Стаўпы грамадства.

тангенсо́іда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -со́ід, ж. (спец.).

Крывая лінія, якая графічна паказвае змяненне тангенса ў залежнасці ад змянення вугла.

тандэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Машына, механізм, у якім аднародныя прыстасаванні размешчаны паслядоўна на адной восі, адной лініі.

Веласіпед-т.

тапані́міка, -і, ДМ -міцы, ж. (спец.).

Раздзел мовазнаўства, які вывучае тапонімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

трахе́я, -і, мн. -і, -е́й і -яў, ж. (спец.).

Частка дыхальных шляхоў: храстковая трубка паміж гартанню і бронхамі.

|| прым. трахе́йны, -ая, -ае.

трэль², -і, мн. -і, -ей і -яў, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны, а таксама месца, дзе складваецца такая драўніна.