скіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для скідання чаго‑н. Скідальнае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераско́п, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння цвёрдасці металаў, мінералаў і пад.

[Ад грэч. sklērós — цвёрды і skopéō — гляджу, назіраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаўбо́ршчык, ‑а, м.

Чыгуначная машына для ачысткі станцыйных пуцей ад снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Аўтамабіль, прызначаны для руху па снезе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снопасушы́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для сушкі збожжа ў снапах. Снопасушыльнае збудаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солераствара́льнік, ‑а, м.

Спец. Праточны апарат для прыгатавання раствору спажыўнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецабу́так, ‑тку, м.

Спецыяльны абутак, прызначаны для працы ў складаных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спускавы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для спуску, спускання чаго‑н. Спускавы кручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталеразлі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для разліўкі сталі. Сталеразлівачны коўш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стры́жаншчык, ‑а, м.

Рабочы-фармаўшчык, які вырабляе стрыжні для ліцейных форм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)