Verbum

рэгуля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для рэгулявання чаго-н. (спец.).

2. Тое, што рэгулюе, накіроўвае развіццё чаго-н.

Р. цэн.

седлаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Прагіб у спіне жывёлін (спец.).

2. Невялікая прадаўгаватая ўпадзіна паміж дзвюма высокімі вяршынямі ў горным хрыбце.

сілабі́чны, -ая, -ае (спец.).

Пра вершаскладанне: заснаваны на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку незалежна ад націску у словах.

Сілабічная сістэма вершаскладання.

сілкава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для сілкавання, які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання.

Сілкавальная помпа для паравога катла.

Сілкавальныя батарэйкі.

сімбіёз, -у, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіяты́чны, -ая, -ае.

ста́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Перыяд, ступень у развіцці чаго-н.

С. росту.

Апошняя с. развіцця хваробы.

|| прым. стады́йны, -ая, -ае (спец.).

супло́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Некалькі пладоў якія развіліся з асобных кветак суквецця і зрасліся, уяўляючы нібы адзін плод.

С. ананаса.

суспе́нзіі, -ій, адз. суспе́нзія, -і, ж. (спец.).

Вадкасці, у якіх дробныя часцінкі цвёрдага рэчыва знаходзяцца ў завіслым стане; завісь.

|| прым. суспензі́йны, -ая, -ае.

сча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (спец.).

Змацаваць, злучыць чалкай, канатам.

С. баржы.

|| незак. сча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сча́льванне, -я, н.

тапало́гія, -і, ж. (спец.).

Раздзел матэматыкі, прысвечаны вывучэнню найбольш агульных уласцівасцей геаметрычных фігур, якія не мяняюцца пры любых дэфармацыях.

|| прым. тапалагі́чны, -ая, -ае.