фальшывамане́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца вырабам фальшывых грошай.

|| ж. фальшывамане́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хці́вец, хці́ўца, мн. хці́ўцы, хці́ўцаў, м.

Той, каму ўласціва хцівасць, хцівы чалавек.

|| ж. хці́віца, -ы, мн. -ы, -ві́ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цярплі́вы, -ая, -ае.

Надзелены вялікім цярпеннем.

Ц. чалавек.

Цярплівыя адносіны.

Цярпліва (прысл.) тлумачыць заданне.

|| наз. цярплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

штрэйкбрэ́хер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ў час забастоўкі здраджвае інтарэсам забастоўшчыкаў.

|| прым. штрэйкбрэ́херскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экзальтава́ны, -ая, -ае (кніжн.).

Які знаходзіцца ў стане павышанай узрушанасці, прасякнуты экзальтацыяй.

Э. чалавек.

|| наз. экзальтава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

я́звеннік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе язвавай хваробай.

|| ж. я́звенніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяссрэ́бранік, ‑а, м.

Бескарыслівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крываду́шнік, ‑а, м.

Крывадушны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празо́рлівец, ‑ліўца, м.

Празорлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свабодалю́б, ‑а, м.

Свабодалюбівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)