монаметалі́зм, ‑у, м.

Спец. Грашовая сістэма, пры якой у аснову грашовага абарачэння пакладзены адзін валютны метал (золата або серабро).

[Ад грэч. mónos — адзін і лац. metallum — метал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насенняво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да насенняводства. Насенняводчая сістэма. // Які займаецца развядзеннем сартавога насення. Насенняводчая гаспадарка. Насенняводчы калгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрыя́ршаства, ‑а, н.

1. Сістэма царкоўнага кіравання з патрыярхам па чале.

2. Тое, што і патрыярхат (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеана́ж, ‑у, м.

Сістэма кабальнай, напаўпрыгонніцкай залежнасці селяніна, парабка ад землекарыстальніка ў краінах Лацінскай Амерыкі і паўднёвых штатах ЗША.

[Фр. péonage ад ісп. peón — падзёншчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціба́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае пяць балаў. Пяцібальны вецер.

2. Разлічаны на пяць балаў. Пяцібальная сістэма ацэнкі паспяховасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарды́зм, ‑у, м.

Капіталістычная сістэма арганізацыі працы, заснаваная на стандартызацыі, тыпізацыі і канвеерызацыі вытворчасці з мэтай максімальнай эксплуатацыі рабочых.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цепласе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Сістэма цеплаправодаў, па якіх цеплавая энергія перадаецца спажыўцам з цеплаэлектрацэнтралей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на чатыры палі, якія засяваюцца рознымі культурамі ў пэўнай паслядоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

код, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма ўмоўных абазначэнняў, сігналаў, якія перадаюць інфармацыю.

Тэлеграфны к.

Лічбавы к.

Генетычны код (спец.) — паслядоўнасць размяшчэння матэрыяльных носьбітаў спадчыннасці (генаў), якая перадаецца ад пакалення да пакалення.

|| прым. ко́давы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абслу́га, -і, ДМу́зе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сэрвіс.

На добрым узроўні а. ў горадзе.

2. зб. Службовы персанал, які абслугоўвае каго-н.

Сабралася на сход а. бальніцы.

|| прым. абслуго́вы, -ая, -ае.

А. персанал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)