Verbum

кансананты́зм, ‑у, м.

Сістэма зычных гукаў у якой‑н. мове. Асаблівасці беларускага кансанантызму.

канфуцыя́нства, ‑а, н.

Сістэма маральна-філасофскіх поглядаў, заснаваная на вучэнні кітайскага мысліцеля Канфуцыя.

[Ад уласн. імя.]

мантэкры́ста, нескл., н.

Сістэма дробнакаліберных ружжаў і пісталетаў; ружжо або пісталет гэтай сістэмы.

[Фр. Monte — Cristo ад імя героя рамана А. Дзюма «Граф Мантэ-Крыста».]

ірыгацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ірыгацыі; арашальны. Ірыгацыйныя работы. Ірыгацыйная сістэма.

епіскапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім вышэйшая царкоўная ўлада належыць епіскапам. Епіскапальная сістэма.

гетэраге́нны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з неаднолькавых, разнародных частак; проціл. гамагенны. Гетэрагенная сістэма.

[Ад грэч. heterogenēs — разнародны.]

джы́у-джы́цу, нескл., н.

Японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападу без зброі; дзюдо.

аграмеліяра́цыя, ‑і, ж.

Сістэма асушальных або арашальных мерапрыемстваў, накіраваных на павышэнне ўрадлівасці глебы.

вегетарыя́нства, ‑а, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

[Ад лац. vegetraius — раслінны.]

водаадво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Сістэма капаў і збудаванняў для адводу вады.