дынамо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння велічыні сілы; сіламер. У самым цэху ля акна, на відным месцы, стаіць замыславаты апарат — дынамометр, а на ім час ад часу правяраюць пражу на моцнасць. «Полымя».

[Ад грэч. dynamis — сіла, metreō — мераць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

predominant

[prɪˈdɑ:mɪnənt]

adj.

1) які́ ма́е больш сі́лы, ула́ды, уплы́ву

2) перава́жны, які́ пераважа́е (у сі́ле, уплы́ве, лі́ку), які́ ма́е перава́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amplification

[,æmplɪfɪˈkeɪʃən]

n.

1) пабо́льшаньне, пашырэ́ньне, узмо́цненьне n.

2) дада́ткі, пры́клады ў ро́спаведзе

3) пашы́раны ро́спавед

4) узмо́цненьне сі́лы электры́чнага то́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ампервольто́мметр ампервольтомме́тр

(ад ампер + вольт + ам + -метр)

камбінаваны электрычны прыбор для вымярэння сілы току, напружання і электрычнага супраціўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прасады́чны

(гл. prosodikos)

які датычыць з'яў вышыні, даўгаты і сілы інтанацыі або суадносін рытміка-інтанацыйных асаблівасцей у вершаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

siła

sił|a

ж.

1. сіла;

o własnej sile — без чужой дапамогі;

nad ~y — не пад сілу, вышэй сілы;

na ~ę разм. праз сілу;

~y wytwórcze эк. вытворчыя сілы;

~a nabywcza — пакупная здольнасць;

~a odśrodkowa — цэнтрабежная сіла;

~a pociągowa — сіла цягі;

~a przyciągania — сіла прыцягнення;

~y zbrojne — узброеныя сілы;

lądowe ~y — сухапутныя сілы;

~у morskie — ваенна-марскія сілы;

2. многа, багата, шмат;

w sile wieku — у росквіце; у зеніце;

~ą rzeczy — у выніку (з прычыны) выпадку;

~a złego na jednego прым. усе на аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иссяка́ть несов.

1. высыха́ць;

2. вычэ́рпвацца; (приходить к концу) канча́цца; (угасать) згаса́ць; (исчезать) зніка́ць;

си́лы иссяка́ют сі́лы канча́юцца (зніка́юць, згаса́юць);

сре́дства иссяка́ют сро́дкі вычэ́рпваюцца (канча́юцца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмбле́ма, ‑ы, ж.

Прадмет ці відарыс прадмета як умоўнае ці сімвалічнае вырашэнне якога‑н. паняцця, ідэі. Серп і молат — эмблема яднання рабочых і сялян. □ Яны ідуць, дзе зоры свецяць, Сцягі пад сонцам шалясцяць, Яны нясуць працоўным свету Эмблему роўнасці й жыцця. Трус. Валодзька з’явіўся ў клубе ў чорным новенькім шынялі, у форменнай фуражцы з эмблемай, наглянцаваных чаравіках. Кірэйчык. Зубр — сімвал імклівай сілы — робіцца эмблемай магутнага і нястрымнага руху наперад маладой беларускай сацыялістычнай індустрыі, сімвал «машыннай сілы краіны». В. Вольскі.

[Грэч. ēmblēma — устаўка; рэльефная аздоба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнемагчы́, ‑магу, ‑можаш, ‑можа; пр. абнямог, ‑магла, ‑магло; зак.

Разм.

1. Страціць здароўе, сілы, занядужаць. [Жанчына] зусім абнемагла і найбольш ляжала. Чорны.

2. Тое, што і знемагчыся. Пад раніцу Параска абнемагла і заснула. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)