прымёрзлы, -ая, -ае.

1. Які прыстаў да чаго-н. пад уздзеяннем марозу.

Прымёрзлая да зямлі плашка.

2. Трохі замёрзлы, падмёрзлы.

Прымёрзлая бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прымітыві́зм, -у, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прэс-...¹ Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да прэсы, напр.: прэс-бюро, прэс-клуб, прэс-сакратар, прэс-служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пушбо́л, а, м.

Спартыўная камандная гульня з вялікім скураным мячом, які стараюцца прапіхнуць у вароты праціўніка.

Конны п.

|| прым. пушбо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пячо́рны, -ая, -ае.

1. гл. пячора.

2. Які адносіцца да дагістарычных часоў, да жыцця першабытных людзей у пячорах.

П. чалавек.

П. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

радзі́мец, -мцу, м. (разм.).

Прыпадак хваробы ў малых дзяцей (а таксама ў парадзіх і цяжарных жанчын), які суправаджаецца сутаргамі і стратай прытомнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раскі́слы, -ая, -ае.

1. Які раскіс, ператварыўся ў вязкае месіва.

Раскіслая гліна.

2. перан. Расслаблены, разамлелы.

Р. твар.

|| наз. раскі́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

распі́ска, -і, ДМ распі́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. распісаць, распісацца.

2. Дакумент з подпісам, які пацвярджае атрыманне чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

руплі́вы, -ая, -ае.

Які імкнецца зрабіць як мага больш і лепш; дбайны; клапатлівы, старанны.

Р. чалавек.

Руплівая праца.

|| наз. руплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рыгары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які вызначаецца рыгарызмам.

|| ж. рыгары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)