авіяно́сец, ‑носца, м.

Карабель, прыстасаваны для ўзлёту, пасадкі і перавозкі самалётаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнаабавязко́вы, ‑ая, ‑ае.

Абавязковы для ўсіх. Агульнаабавязковая патрэбнасць. Агульнаабавязковы этап развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбе́лачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для адбелкі. Адбелачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для адбівання чаго‑н. Адбойны малаток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліўны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для адліву, сцёку чаго‑н. Адліўныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрэгулява́цца, ‑люецца; зак.

Прыйсці ў неабходны для работы стан; стаць адрэгуляваным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азяро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Закладаць снапы ў азярод для дасушвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аканто́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для акантоўкі. Гранітныя акантовачныя брусы. Акантовачны шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для акорвання. Акорачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для запарвання, запаркі. Запарачная камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)