рэзерва́т, ‑у,
1. Тэрыторыя, прыродныя багацці якой (жывёла і расліны) знаходзяцца
2. Тое, што і рэзервацыя (у 1 знач.).
[Ад лац. reservatus — захаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэзерва́т, ‑у,
1. Тэрыторыя, прыродныя багацці якой (жывёла і расліны) знаходзяцца
2. Тое, што і рэзервацыя (у 1 знач.).
[Ад лац. reservatus — захаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэстаўра́тар, ‑а,
1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў і
2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.); той, хто імкнецца вярнуць, аднавіць стары палітычны лад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́туш, ‑ы,
Выпраўленне, падрысоўванне фотаздымка або негатыва і
[Фр. retouche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сашэ́,
1. Надушаная ці напоўненая араматычнымі рэчывамі падушачка, якая кладзецца ў бялізну для надання ёй прыемнага паху.
2. Сумачка для захоўвання насовак, грабянцоў і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смята́на, ‑ы,
Густы і тлусты верхні слой сквашанага малака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́хлы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталіні́т, ‑у,
1. Цвёрды сплаў, які выкарыстоўваецца для вырабу металарэзных інструментаў, для горнага бурэння і
2. Загартаванае шкло павышанай трываласці для машын, самалётаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сябро́ўства, ‑а,
Адносіны паміж кім‑н., якія грунтуюцца на духоўнай блізкасці, агульнасці інтэрэсаў, узаемнай прыхільнасці і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
татэ́м, ‑а,
Пэўны від жывёл, раслін ці які‑н. прадмет нежывой прыроды, што служыць аб’ектам рэлігійнага пакланення.
[Англ. totem з мовы паўночнаамерыканскіх індзейцаў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыцца́тка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)