хадаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння пад’ёму шрубавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цві́кля, ‑і, ж.

Спец. Устаўка ў рукаве кашулі пад пахай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплапраду́кцыя, ‑і, ж.

Спец. Утварэнне цяпла ў працэсе жыццядзейнасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыяніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і цыянаванне. Працэс цыянізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыфу́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і цэнтрыфугальны. Цэнтрыфужная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохвале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які здольны звязаць чатыры атамы вадароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шламаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Трубаправод для транспарціроўкі шламу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматкве́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае шмат кветак. Шматкветкавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпунту́бель, ‑я, м.

Спец. Сталярны інструмент, прызначаны для выстругвання шпунтоў.

[Ад ням. Spundhobel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзафагі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі стрававода.

[Грэч. oisophágos — стрававод.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)