светлава́ць, святлую, святлуеш, святлуе; незак., што.

Спец. Паліраваць, наводзіць бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свілява́тасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць свіляватага; наяўнасць свілей. Свіляватасць драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святласі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які валодае вялікай святласілай. Святласільны аб’ектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлонепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не прапускае святла. Святлонепранікальны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селекты́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рабіць адбор; выбіральнасць. Селектыўнасць радыёпрыёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарыфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для скарыфікацыі. Скарыфікацыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скоў, скову, м.

Спец. Месца, дзе скавана што‑н.; шво.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць крышталяў падзяляцца на лістападобныя палосы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і спазматычны. Спастычны каліт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссу́квальны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для ссуквання. Ссуквальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)