Verbum

пазвіса́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; зак.

Апусціцца, звіснуць уніз — пра ўсё, многае.

Галіны пазвісалі над вадой.

пазво́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.

Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.

пазво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

1. каго (што). Звесці ўніз усіх, многіх.

П. дзяцей з ганка на двор.

2. каго (што). Адвесці на другое месца ўсіх, многіх.

П. коней убок.

3. што. Пра сутаргу: раптоўна і балюча скараціць мышцы.

Сутарга пазводзіла ногі.

4. каго-што. Звесці куды-н., злучыць, аб’яднаць у што-н. усіх, многіх.

П. палкі ў дывізію.

5. каго-што. Знішчыць, перавесці ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

П. лясы.

6. перан., каго. Збіць з правільнага шляху ўсіх, многіх.

Гэта такія сябры пазводзілі хлопцаў.

пазво́зіць, -зво́жу, -зво́зіш, -зво́зіць; -зво́жаны; зак.

1. што. Звезці ў адно месца ўсё, многае.

П. жыта ў зернясховішча.

2. каго-што. Забраўшы, адвезці куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каменне з палёў.

3. каго-што. Везучы, перамясціць зверху ўніз усё, многае ці ўсіх, многіх.

П. дзяцей на санках.

4. каго-што. Едучы, узяць з сабою ўсё, многае або ўсіх, многіх.

П. чужыя кнігі.

пазвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Звязаць, змацаваць усё, многае.

П. вяроўкі.

2. каго-што. Перавязаць, звязаць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. рукі бандытам.

пазганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. каго (што). Сагнаць, прагнаць адкуль-н. усіх, многіх.

П. кароў з пасеваў.

2. што. Сагнаць з паверхні ўсё, многае.

Завея пазганяла снег з дарог.

3. каго-што. Сагнаць, прымусіць сысціся ў адно месца ўсіх, многіх.

П. коней у табун.

пазгіна́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Сагнуцца — пра ўсіх, многіх.

Людзі пазгіналіся ад сустрэчнага ветру.

пазгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Сагнуць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. галіны.

Гора не пазгінала людзей (перан.).

пазгла́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Згладзіць, зрабіць гладкім усё, многае.

П. няроўнасці.

пазго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Згарнуць усё, многае.

П. хусткі.

2. Зрабіць скручваннем многа чаго-н. (разм.).

П. папяросы.

3. Згортваючы, сабраць у адно месца ўсё, многае.

П. збожжа ў кучу.