тэрыко́нік, ‑а, м.

Тое, што і тэрыкон. Грукацяць па штрэках ваганеткі, Угару бягуць па тэрыконіку. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уватка́ць, уватку, уватчэш, уватчэ; уватчом, уватчаце, уваткуць; пр. уваткаў, ‑ткала; зак., што.

Тое, што і уткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угіна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угінаць — увагнуць, угнуць.

2. Тое, што і угін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбярэ́жная, ‑ай, ж.

Тое, што і набярэжная. Зараз стаю на ўзбярэжнай каля папрабіванага асколкамі конніка. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

указа́льнік, ‑а, м.

Тое, што і паказальнік. Указальнік на ўзбочыне абвяшчаў: да калгаса 4 кіламетры. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укарчане́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і скарчанелы. Укарчанелыя кусты быльнягу адно трашчалі пад блішчастым жалезам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уліўны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і праліўны. Лужыны стаяць на .. [вуліцы]: учора дождж уліўны прайшоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усто́яцца, устоіцца; зак.

Разм. Тое, што і устаяцца. Малад[ы] яшчэ, косць не ўстаялася, не акрэпла. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухмылі́цца, ‑маліцца; зак.

Разм.

1. Прыціснуць вушы да галавы (пра каня).

2. Тое, што і ухмыльнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харкаві́нне, ‑я, н., зб.

Разм. Тое, што і харкі. [Дворнічыха] пачынае харкаць, мокра кашляць, адплёўваць харкавінне. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)