папля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Пляскаць час ад часу або злёгку, патроху. Папляскваць рукою па плячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыяды́чнасць, ‑і, ж.

Паўтаральнасць якіх‑н. з’яў, падзей праз пэўныя прамежкі часу. Перыядычнасць засух. Перыядычнасць выдання часопіса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуча́сніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Стаць бліжэй да патрабаванняў сучаснасці, духу часу, набыць сучасны выгляд. Горад асучасніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забалбата́цца, ‑бачуся, ‑бочашся, ‑бочацца; зак.

Разм. Захапіцца балбатнёй, правесці многа часу ў балбатні. Забалбатаўся я з табой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў устанаўленню Савецкай улады. Дасавецкі перыяд творчасці Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дацярпе́ць, ‑цярплю, ‑церпіш, ‑церпіць; зак.

Разм. Выцерпець да канца ці да якога‑н. часу. Дацярпець да вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічае паступленню дзіцяці ў школу. Дашкольны ўзрост. Дашкольнае выхаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрыбу́цыя

(лац. attridutio = прыпісванне)

вызначэнне сапраўднасці, аўтэнтычнасці мастацкага твора, яго аўтара, месца і часу стварэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біяхро́н

(ад бія- + гр. chronos = час)

адрэзак геалагічнага часу, на працягу якога адбыліся адкладанні біязоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)