Verbum

персо́на, -ы, мн. -ы, -со́н, ж. (кніжн.).

Асоба, чалавек.

Прыехала вельмі важная п.

Накрыць стол на сем персон.

пунктуа́льны, -ая, -ае.

Вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н.

П. чалавек.

Пунктуальнае выкананне.

|| наз. пунктуа́льнасць, -і, ж.

пярэ́варацень, -ратня, мн. -ратні, -ратняў, м.

Паводле паданняў — чалавек, здольны ператварацца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

рэлігі́йны, -ая, -ае.

1. гл. рэлігія.

2. Які верыць у Бога, набожны.

Р. чалавек.

|| наз. рэлігі́йнасць, -і, ж.

сангві́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек сангвінічнага тэмпераменту.

|| ж. сангвіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

своекары́слівы, -ая, -ае.

Які дбае толькі пра ўласную выгаду; карыслівы.

С. чалавек.

Своекарыслівыя разлікі.

|| наз. своекары́слівасць, -і, ж.

ссіве́лы, -ая, -ае.

Які ссівеў (пра валасы).

Ссівелыя скроні.

С. чалавек.

Прыйшлі на свята маладыя і ссівелыя (наз.).

уда́члівы, -ая, -ае.

Такі, якому ўсё ўдаецца, справы якога заўсёды завяршаюцца ўдачай.

У. чалавек.

|| наз. уда́члівасць, -і, ж.

усынаві́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (афіц.).

Чалавек, які ўсынавіў каго-н.

|| ж. усынаві́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Дояць кароў на ферме ў.