Verbum

ко́сны¹, -ая, -ае.

Неўспрымальны да новага, перадавога; адсталы.

Косныя погляды.

К. чалавек.

|| наз. ко́снасць, -і, ж.

адукава́ны, -ая, -ае.

Які мае адукацыю, рознабаковыя веды; культурны, выхаваны.

А. чалавек.

|| наз. адукава́насць, -і, ж.

амара́льны, -ая, -ае.

Які супярэчыць маралі, пазбаўлены маралі.

А. чалавек.

А. ўчынак.

|| наз. амара́льнасць, -і, ж.

баязлі́вы, -ая, -ае.

Які ўсяго баіцца, нясмелы, палахлівы.

Б. чалавек.

Б. позірк.

|| наз. баязлі́васць, -і, ж.

біч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які не мае месца жыхарства і пэўных заняткаў.

блюзне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца блюзнерствам.

|| ж. блюзне́рка, -і, мн. -і, -рак.

садаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па садаводстве; чалавек, які разводзіць сад, сады.

звыш, прыназ. з Р.

Ужыв. пры абазначэнні перавышэння якой-н. меры.

З. плана.

З. ста чалавек.

злапа́мятны, -ая, -ае.

Які доўга помніць, не даруе прычыненага зла.

З. чалавек.

|| наз. злапа́мятнасць, -і, ж.

аднаду́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек аднолькавых з кім-н. думак, поглядаў і перакананняў; аднамыснік.