Verbum

анлайнавы слоўнік

Schmähwort

n -(e)s, -e непрыстойнае, брды́кае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sílbentrennung

f -, -en дзяле́нне сло́ва на склады́, перано́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stámmwort

n -(e)s, -wörter грам. карэ́ннае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórbericht

m -(e)s, -e прадмо́ва, усту́пнае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wórtbruch

m -(e)s, -brüche парушэ́нне (да́дзенага) сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wórtstamm

m -(e)s, -stämme грам. асно́ва сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ліпу́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і ліпкі. Ліпучыя пясчанікі, запоўненыя дзе чорнай, дзе карычневай, а дзе шэрай вадкасцю, усё не канчаліся. М. Ткачоў. Вясна была ў самым разгары. Танклявыя таполькі выкінулі ліпучыя пупышкі. Лукша. Жаночыя размовы ліпучыя — слова за слова, навіна за навіною. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славяні́зм, ‑а, м.

1. Слова або моўны зварот, запазычаныя неславянскай мовай з якой‑н. славянскай мовы. // Выраз або моўны зварот у неславянскай мове, утвораныя па ўзору, па мадэлі якой‑н. славянскай мовы.

2. Слова або зварот, якія ўвайшлі ў некаторыя славянскія мовы з царкоўнаславянскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

słowo

słow|o

н. слова;

~o honoru! — слова гонару;

czcze ~a — пустыя словы;

dotrzymać ~a — стрымаць слова;

złamać ~o — парушыць слова;

trzymać kogo za ~o — лавіць каго на слове;

nie dać dojść do ~a — не даць слова сказаць;

sadzić się na ~a — прыхарошваць сваю мову;

na te ~a — пачуўшы гэта;

~em — адным словам;

ani ~a! — ні слова!;

~o w ~o (co do ~a) — літаральна; слова ў слова;

~o wstępne — уступнае слова; прадмова;

gra słów — гульня слоў;

brak mi słów — мне не хапае слоў;

on nie przebiera w ~ach — ён не выбірае словы;

czy mógłbym zamienić z tobą dwa ~a? — ці можна цябе на пару слоў?;

rzucać ~a na wiatr — на ўзвей вецер гаварыць; кідаць словы на вецер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гукаво́браз, ‑а, м.

Падбор гукаў мовы, які стварае ілюзію сэнсавай адпаведнасці гукавой формы слова яго прадметнаму значэнню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)