Cuilibet fatuo placet sua clava

Кожнаму дурню свой кій падабаецца.

Каждому дураку своя палка нравится.

бел. Кожны цыган сваю кабылу хваліць. Жаба сваё балота хваліць. Кожны стралец сваю стрэльбу хваліць. Усякі ліс свой хвост хваліць.

рус. Всяк/каждый кулик своё болото хвалит. Всякая лиса свой хвост хвалит. Всякий цыган свою кобылу хвалит. Каждая Алёнка хвалит свою бурёнку. Всякая сосна своему бору шумит. Каждый мастер сам себе дивится. Каждый поп хва лит своих святых. Всяк своё хвалит. Всякая хохуля сама себя не похулит. Всякая жаба сама себя хвалит.

фр. A chaque oiseau son nid est beau (Для каждой птицы своё гнездо прекрасное).

англ. Every bird likes its own nest (Каждая птица любит своё гнездо).

нем. Jeder Bär brummt nach seiner Höhle (Всякий медведь рычит о своей берлоге).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

версифика́тор лит.

1. версіфіка́тар, -ра м., вершава́льнік, -ка м.;

2. ирон. версіфіка́тар, -ра м., вершаплёт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

при́сказка нар.-поэт., лит. пры́казка, -кі ж.;

э́то при́сказка, а ска́зка впереди́ гэ́та пры́казка, а ка́зка напе́радзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сказ фольк., лит. сказ, род. ска́за м.;

вот тебе́ и весь сказ вось табе́ і ўвесь сказ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раёк I (род. райка́) м., лит., театр. раёк

раёк II (род. райка́) м., (уменьш. к рой) роёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́мка ж.

1. лит., муз. ду́мка, -кі ж.;

2. (маленькая подушечка) разг. я́сік, -ка м., паду́шачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трапі́чны I тропи́ческий;

~ная спёка — тропи́ческая жара́;

т. год — тропи́ческий год;

~ная ліхама́нка — тропи́ческая лихора́дка

трапі́чны II лит. тропи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАМДЗІ́НАЎ Мікалай Гармаевіч

(н. 6.1.1932, улус Угнасай, Бурація, Рас. Федэрацыя),

бурацкі пісьменнік. Нар. паэт Бураціі (1973). Скончыў Літ. ін-т імя Горкага ў Маскве (1957). Аўтар паэт. зб-каў «Баргузін» (1955), «Чатыры небы» (1963), «Красавік» (1973, за 2 апошнія Дзярж. прэмія Расіі імя М.Горкага 1975), «На гэтай планеце» (1979), п’ес «Даўняя справа» (1967—68), «Даржы Банзараў» (1969), «Кавалі перамогі» (1971), «Кальцо дзекабрыста» (1979 у вершах), кінааповесці «Пара таежнай пралескі» (1958), кніг літ.-крытычных артыкулаў. Паэзіі Д. ўласцівы эмацыянальная адкрытасць, інтэлектуальнасць, гуманізм і гіст. аптымізм.

Тв.:

Рус. пер.Избр. произв. Т. 1—2. М., 1981.

Літ.·. Очирова Т.Н. Николай Дамдинов: Лит. портрет. М., 1980.

т. 6, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мирово́йI (всемирный) сусве́тны;

в мирово́м масшта́бе у сусве́тным машта́бе;

мирова́я скорбь лит., ист. сусве́тны сму́так;

2. (замечательный) цудо́ўны, сла́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мужчы́нскі мужско́й;

м. го́лас — мужско́й го́лос;

~кая рабо́та — мужска́я рабо́та;

м. родграм. мужско́й род;

~кая ры́фмалит. мужска́я ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)