фотагені́чны

(ад гр. phos, -otos = святло + genos = род, паходжанне)

выразны, які добра перадаецца на фотаздымку, кінаплёнцы (напр. ф. твар); параўн. тэлегенічны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прычу́йванне ’здольнасць добра чуць звера’ (Інстр. 2, Мат. Гом.). Рус. паўд. причувать, причуять ’адчуваць, успрымаць нюхам (пра сабаку)’. Да чуяць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВЫ́ДРА

(Lutra lutra),

млекакормячая жывёла сям. куніцавых атр. драпежных.

Пашырана ў Еўразіі, Паўн.-Зах. Афрыцы. Жыве ў норах або інш. сховішчах на рэках і вадаёмах з густой расліннасцю па берагах. На Беларусі найб. трапляецца ў паўн. і цэнтр. раёнах.

Даўж. цела 62—117 см, маса 6—10 кг. Тулава выцягнутае, гнуткае, мускулістае. Лапы кароткія, пальцы злучаны перапонкамі. Поўсць на спіне цёмна-бурая, бліскучая, на бруху светлая, серабрыстая. Футра каштоўнае. Выдра добра плавае і нырае. Нараджае звычайна 2—4 дзіцянят 2 разы за год. Корміцца пераважна рыбай. Добра прыручаецца.

т. 4, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dobrze

1. добра;

on się dobrze uczy — ён добра вучыцца; ён добры вучань;

dobrze się czuć — добра сябе адчуваць;

przyjdę za godzinę dobrze? — (я) прыйду праз гадзіну, добра?;

dobrze zbudowany — добра складзены; статны, станісты;

to ci zrobi dobrze — гэта табе дапаможа;

dobrze! — добра!;

dobrze ci w tym kapeluszu — гэты капялюш табе да твару; гэты капялюш табе пасуе;

dobrze poinformowany — добра інфармаваны;

dobrze znany — добра вядомы; вядомы;

dobrze mu z oczu patrzy — ён выглядае добрым чалавекам;

jak dobrze pójdzie ... — калі ўсё будзе добра...;

dobrze się komu powodzi — каму шанцуе ў жыцці;

dobrze ci tak! — так табе і трэба!;

dobrze ci tak mówić — табе лёгка казаць;

2. разм. вельмі, значна, зусім;

było już dobrze ciemno — было ўжо зусім цёмна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

Добра, поўнасцю нагрэць. [Якаў] садзіцца ў кабіну, каб прагрэць матор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Добра размяшаць.

2. і без дап. Мяшаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́мятлівасць, ‑і, ж.

Здольнасць добра помніць, запамінаць. Я не раз здзіўляўся яго [Янкі Брыля] учэпістай памятлівасці. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітава́цца, ‑туецца; незак.

1. Паддавацца кітаванню. У сухую пагоду вокны добра кітуюцца.

2. Зал. да кітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазаспако́енасць, ‑і, ж.

Бесклапотныя адносіны да справы, заснаваныя толькі на адной упэўненасці, што яна ідзе добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увечарэ́ць, ‑эе; безас. зак.

Разм. Звечарэць. Але калі ўжо добра ўвечарэла,.. [Ціток] аб’ехаў сяло з загумення. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)